Januariboek

In januari las ik één boek: A Little Life van Hanya Yanagihara. Op 1 februari las ik nog een tweede boek uit, maar juist is juist. Enkel dit boek komt dus in het januari-overzicht terecht. Ik had over dit boek op voorhand heel wat positieve reviews over gelezen. De verwachtingen lagen dus torenhoog. En ze werden helaas niet volledig ingelost. Begrijp me niet verkeerd, het was een prachtig boek, maar volgens mij had het ook veel korter gekund. Ik heb het boek op mijn e-reader gelezen en zat toch al aan een goede 30% voor ik er helemaal begon in te komen. Bij een boek van meer dan 700 pagina’s heb je dan toch al heel wat pagina’s gelezen. Ik vond het verder ongeloofwaardig dat een van de hoofdpersonages zo veel pech heeft in zijn leven. Alsof het hem blijft achtervolgen.

Het boek gaat over vier vrienden in New York en volgt hen gedurende verschillende fases in hun leven. In het begin had ik het gevoel: wanneer gebeurt er hier nu eindelijk iets :-)? Ik las enkel ellenlange beschrijvingen over het leven van vier mensen. Tot ik besefte dat het ‘het leven’ was wat voor die mensen gebeurde. En dat leven was behoorlijk hard. A Little Life is niet enkel een klepper van een boek, het is ook ontroerend en komt aan als een mokerslag. Ik zou dus iedereen aanraden om het te lezen. Zelf gaf ik het boek 4 sterren op Goodreads. De vijfde ster is de auteur verloren, omdat het volgens mij dus toch wel zeker 100 pagina’s korter had kunnen zijn ;-).

Ik heb me ingeschreven voor het partnerprogramma van bol.com. Vanaf nu zullen mijn boekenreviews dan ook affiliate links bevatten. Wat wil dat zeggen? Als een van jullie het boek koopt via deze link dan krijg ik een percentje. Daar kan ik daar dan weer meer boeken van kopen :-).

 

De boeken van september

In september las ik twee boeken en daarmee haalde ik mijn ‘reading challenge’ voor dit jaar. Ik ga nu niet stoppen met lezen, want ik heb de smaak te pakken. Ik wil eerst echter een aantal magazines uitlezen, dus mogelijk wordt er in oktober weinig of niet gelezen.


Life on sneakers van Rue-NØ. Dit boek was al de eerste dagen van september uit. Ik was direct mee in Evi haar verhaal. Onze verhalen zijn erg verschillend, maar toch kwamen er wel wat stukken herkenbaar voor. Hoe je kan omgaan met ziekte, hoe je er een nieuwe kans in kan zien en je leven over een andere boeg kan gooien. Tonnen respect heb ik voor Evi. Ik heb haar na het lezen van het boek meteen een mailtje geschreven. Iets wat ik niet zo gemakkelijk doe. Dat alleen toont aan hoe sterk dit wel niet geschreven is. Ik raad iedereen aan om het eens te lenen of te kopen. Al is het alleen maar, omdat het ook nog eens prachtig gelay-out is. Ja het oog wil ook wat ;-).

Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children van Ransom Riggs. Ik las dit boek in Spanje op mijn e-reader, wat trouwens best een fijne ervaring was. Ik vond dat het nogal traag op gang kwam, maar het is wel erg mooi geschreven en de prentkaarten (die je ook op de e-reader kan zien) maken het toch wel wat specialer dan andere boeken. Zeker een aanrader voor iedereen die van magische boeken houdt, genre Harry Potter. Al is het een totaal ander verhaal. Ik wil nu ook zeker de film zien, omdat de trailer me aanspreekt, omdat ik fan ben van Tim Burton, omdat de film deels in België is opgenomen … Aleen nog een datum vinden waarop ik naar de bioscoop kan.

 

Veiling voor SOS Kinderdorpen

Een tijdje geleden werd ik gecontacteerd door SOS Kinderdorpen met de vraag of ik niet wilde deelnemen aan hun bloggersveiling. SOS Kinderdorpen zet zich in om kwetsbare kinderen een thuis en een betere toekomst te bezorgen. Met de bloggersveiling willen ze geld inzamelen voor het Simbahuis. Dat is een project in Liedekerke dat opvang en begeleiding biedt aan gezinnen die de opvoeding van hun kinderen tijdelijk niet meer kunnen garanderen, zodat het gezin zo snel mogelijk samen weer verder kan.

bloggersveiling

Voor een goed doel draag ik graag mijn steentje bij. Toch was het een beetje zoeken naar iets wat ik kon veilen. Ik ga graag eten en wilde eerst een brunch met mezelf aanbieden, maar mijn faalangst kwam daarbij naarboven. Ik kon mezelf er niet van overtuigen dat er mensen bereid zouden zouden om geld te bieden om met mij iets te gaan eten. Zo’n bekende blogger ben ik tenslotte niet.

Dus dacht ik nog wat verder na en koos ik ervoor om een kleedje uit de An Lemmens collectie te verkopen. Dat kocht ik ooit en hangt nu stof te vergaren in mijn kleerkast, want eigenlijk sta ik totaal niet met strapless kleedjes. Toch blijf ik het een mooi kleedje vinden en hoop ik dus dat er iemand centjes op tafel willen leggen om zo het Simbahuis te steunen.


Ik bevind me trouwens in goed gezelschap voor de veiling, want al meer dan 50 andere bloggers veilen een item/ervaring  voor dit goede doel. Mijn favorieten zijn alvast: de ‘behind the scenes’ bij de blog van Dorien Camps, de social media workshop met Kel en de fotoshoot van Karin van Hees.

Wil je graag bieden op mijn item of dat van een van de andere bloggers? Surf dan snel naar: https://like2have.it/bloggersveiling. De veiling verloopt trouwens via eBay en daarom kan je maar 10 dagen bieden op elk item. Snel zijn is dus de boodschap!

Vakantie

Ik was van plan om deze week nog een langere blog te schrijven, maar door drukte en alles voorbereiden voor m’n vakantie is het er niet van gekomen. Ja, je leest dat goed morgen vertrek ik op vakantie en daar ga ik het bloggen toch maar even loslaten :-).

Ik heb alvast heel wat plannen voor als ik terugkom, maar nu even genieten van zon, zwembad, lekker eten en cultuur in Andalucía. Begin oktober horen jullie terug wat van me. Hopelijk tot dan!

Getest: Philips Lumea

Een tijdje terug las ik een oproep bij The Insiders om de Philips Lumea te testen. Ik ben al een tijdje lid van dit netwerk, maar vond tot dan toe geen enkele oproep interessant genoeg om erop in te gaan. Dit trok echter wel mijn aandacht. Hoe werkt het concept? Geregeld verschijnen er producten om te testen op de website. Soms gaat het om dingen die je volledig gratis krijgt (zoals pakketjes van Lays), waar je dan achteraf je mening kan over geven. Soms krijg je de kans om het product eerst gratis te testen, zoals in dit geval, en het achteraf aan te kopen voor een voordeelprijs. De duurste Lumea kost toch al gemakkelijk 500 euro, dus ik greep m’n kans. En ik had blijkbaar geluk, want hoewel het de eerste campagne was waarvoor ik me inschreef, mocht ik hem testen. Achteraf las ik dat sommige mensen het al een heel aantal keer geprobeerd hadden, voor verschillende campagnes, en steeds zonder succes. Waarom ik dan geselecteerd werd weet ik niet, misschien zat ik net in de doelgroep die ze zochten, of misschien was het omdat ik het duurste toestel koos om te testen. Wat mij ook meer zou kosten als ik het wilde houden, maar ik dacht ik kan dan maar beter direct gaan voor het toestel wat het meeste kan, YOLO.

Ondertussen is de testperiode bijna voorbij en deel ik graag met jullie mijn uitgebreide mening.

Wat is de Philips Lumea?
Een IPL (Intense Pulsed Light) ontharingstoestel. Het toestel richt zachte lichtflitsen op de haarwortel. Die flitsen verwarmen de haarwortel en stimuleren de haren om over te gaan naar rustfase. Hierdoor valt het haar op natuurlijke wijze uit en wordt teruggroei voorkomen. De ingebouwde filter zorgt voor een veilige behandeling en het toestel kan zelfs op het gezicht gebruikt worden (alleszins dat beweert Philips toch, dat gedeelte heb ik zelf niet geprobeerd).

2015-12-03 18.37.58-2Hoe werkt het toestel?
Er zijn vijf standen. Aan de hand van je huidtype en de kleur van je lichaamshaar zoek je in de handleiding op, op welke stand je moet flitsen (ik heb een lichte huid en donkere haren, dus bij mij waren dat de hoogste standen 4 en 5). Daarna scheer, epileer of wax je de te behandelen zone (ontharingscrème gebruiken mag niet omwille van mogelijke chemische reacties). En begin je te flitsen. De eerste keer test je wel best een stukje huid dat je dan 24 uur laat rusten om te zien of je geen allergische reactie hebt. Om de twee weken flits je en dat doe je 4 keer (8 weken in totaal dus). Tussendoor kan je nog altijd scheren, epileren of waxen. Na drie weken moet je de eerste zichtbare resultaten zien. Na 4 weken belooft Philips meer dan 75% haarvermindering op je benen. Daarna zou je 4 tot 8 weken kunnen wachten voor je terug flitst en is er geen voorbehandeling meer nodig.

Doet het pijn?
Op mijn benen voelde ik absoluut niets en ik gebruik stand 5 (de zwaarste stand). Vorige week heb ik voor de eerste keer mijn bikinilijn en oksels geprobeerd. Daar voel je soms een venijnige prik, maar nog niet genoeg om echt pijn te noemen. Ter vergelijking: een epilady vind ik een echt marteltuig. Ik had vroeger de satin ice, omdat die beloofde dat dat ijsblokje je benen verdoofde en ik heb dat op de duur opgegeven. Benen laten waxen in het salon vind ik dan weer absoluut niet pijnlijk, maar je moet je haren eerst lang genoeg laten worden. Waardoor ik ooit eens op een kei warme Rock Werchter met een lange broek moest rondlopen, want de week erna gingen ze gewaxt worden voor een trouwfeest. Bovendien had ik een week na dat trouwfeest alweer stoppeltjes. Daarvoor vind ik het net iets te duur. Tot nu toe gebruikte ik dus mijn oude getrouwe Venus.

Is het toestel makkelijk in gebruik?
Eerlijk? Neen, ik vind het vooral voor mijn benen ‘high maintenance’. Toegegeven ik heb relatief lange benen en ik doe zowel mijn onder als bovenbenen. Anderzijds ben ik maar 1m70 dus er zijn vrouwen met nog veel langere benen dan ik. Philips zegt dat dat ongeveer een half uurtje duurt (in totaal voor beide benen), maar ik ben er toch 45 minuten à een uur mee bezig. Het toestel moet eerst 1 uur 40 min. opladen. Tegen dat ik goed en wel aan been twee begonnen ben, moet ik het opnieuw opladen. Je moet ook zien dat de veiligheid afspringt door het toestel in je vel te duwen. Op bepaalde plaatsen gaat dat kei vlot, op bepaalde plaatsen zoals bv. je scheenbeen totaal niet. Je kan dat dan wel oplossen door het even verticaal te houden en twee flitsen te doen, waar je er anders één zou doen, maar het laat het niet vlotter verlopen. Je ziet ook niet waar je geweest bent, buiten die eerste keer toen ik zo hard geduwd had dat je de vormpjes mooi in mijn been zag 🙂 (wat trouwens geen pijn deed en achteraf terug wegtrok als sneeuw voor de zon). Dus het is wat gokken.

2015-12-06 20.53.17Ik vind het in gebruik een lomp en zwaar toestel. Toen ik vorige week mijn oksels + bikinilijn deed, bleek echter dat dat wel kei vlot gaat. Dus ik ben wsl gewoon met het moeilijkste begonnen. Voor het scheren heb ik aan mijn benen ook het meeste werk, daarom dat ik die ook eerst wilde doen. Want aja dan was ik van die vervelende haren af!

En nog een minpuntje, die flitsen zijn echt hevig. De eerste keer had ik erna echt serieuze hoofdpijn. Nu kan dat ook wel zijn, omdat ik mijn nek lang gebogen moest houden, ik een heel gevoelige nek heb en dat soms uitstraalt naar mijn hoofd.

Werkt het?
En nu komt het goede nieuws, eigenlijk wel. Niet al mijn haren zijn weg. Maar ja dat belooft Philips ook niet. Ze zeggen minimaal 75% en die zijn effectief wel weg. Ik heb echt enorm stugge haren en blijkbaar zijn er nog een aantal kleine ambetanteriken die de strijd niet willen opgeven. Ze zijn zelfs zo stug dat ik in plaats van de 4 keer die Philips vooropstelt voor 5 keer ben gegaan (10 weken in totaal), voor ik echt tevreden was. In hun handleiding staat 4 à 5 keer. Dus ik dacht, laat ik het dan maar die keer extra proberen.

Ik moet tussendoor wel veel minder scheren. Ik scheer mijn benen normaal om de andere dag, weliswaar snel onder douche. In het blotebenenseizoen doe ik ook minstens 1 keer per week een fatsoenlijke scheerbeurt met scheerschuim en daarbovenop nog om de andere dag onder de douche. Nu moet ik maar één keer per week bijscheren. Verder duurt het veel minder lang (mss een minuutje of 2) en mijn benen zijn ook veel zachter dan wanneer ik scheer. Lijkt me dus zalig tijdens de zomermaanden. Het is nu wel nog afwachten wanneer ik m’n benen terug moet flitsen. Voor m’n oksels en bikinilijn volgt volgende week de tweede keer, maar daar zie ik minder tegenop, omdat het zo snel gaat. Hopelijk is de volgende flitsbeurt voor de benen pas binnen een 6-tal weken, dat maakt het dan nog enigszins doenbaar :-).

In de loop van volgende week moet ik beslissen of ik het toestel ga houden, maar ik denk wel dat ik dat ga doen. Ik kan het kopen aan de helft van de prijs en het helpt toch wel. MAAR als ik ooit de centjes heb om mijn benen te laten laseren, ga ik daar toch voor. Dat schijnt een nog beter resultaat te geven en dan moet ik er zelf geen tijd meer in steken voor onderhoud. Al moet ik dan nog 1 keer per week 2 minuten scheren en om het jaar voor een onderhoud naar de dermatoloog (als het al zoveel is), dat zou ik zelfs niet erg vinden. Alles om van die vervelende haren af te zijn :-).

Als er iemand al ervaring heeft met laseren. Vertel het mij gerust in de comments. Ook vragen over de Lumea beantwoord ik daar graag.

Ik mocht de Philips Lumea gratis testen dankzij The Insiders en kan het toestel nu aan een verminderde prijs overkopen. Ik ben evenwel niet betaald door Philips voor deze mening.

Dit waren oktober en november

Maandelijks blik ik terug op wat er op mijn pad kwam. Voordat je het weet is er immers weer een jaar voorbij.

Her jaar vliegt, want alweer moet ik twee maanden combineren. Voor ik aan de rest van mijn maandoverzicht begin, wil ik het even nog kort hebben over de gebeurtenissen in Parijs. Het er niet over hebben, kan ik niet, want het tekende de maand november voor een groot deel. Maar ik vind het ook niet gepast om het tussen de rest van mijn maandoverzicht te plaatsen als ware het een fait-divers.

Net zoals bij velen kwam het hard aan. Op zich is het belachelijk dat zoiets je pas wakkerschudt als het dichtbij komt. Terwijl dit dagelijks ergens in de wereld op veel grotere schaal gebeurt. Toch was het niet anders. Het besef is er dat dit niet het laatste is en dat het ieder van ons kan overkomen. Ik weiger mezelf hierdoor op te sluiten of in angst te leven. Wel ben ik me nog meer bewust dat je van elk moment met je geliefden moet genieten!

Het traditionele overzicht:

Indian Summer: Falderie kreeg gelijk, oktober had nog heel wat mooie dagen in petto. En daar was ik niet rouwig om. Op die manier kon ik de herfst echt wel appreciëren. Met zijn mooie kleuren en helemaal niet koud. Integendeel, soms kon ik zelfs nog eens een wandeling maken in t-shirt.

2015-11-01 16.06.56-1

U2: mijn favoriete band trad nog eens op in België. En voor de eerste keer in jaren trok ik niet naar het buitenland om hen te zien. Ik vind de Heizel qua akoestiek verschrikkelijk. Dus trok ik tijdens de vorige tour naar Wembley en het Stade de France. Dit keer kon ik gewoon naar Antwerpen naar het Sportpaleis. En het was zoals gewoonlijk weer de moeite :-).

2015-10-14 00.39.36

Cinema: ik ging nog eens naar de film. In oktober was dat The Intern. Een feelgood movie die ik echt wel kon smaken. Ik ben fan van Anne Hathaway (zot van The Devil Wears Prada, die film kijk ik elke keer als hij op tv komt). Robert De Niro is uiteraard een schitterend acteur, maar in comedy vond ik hem tot nu toe steeds wat minder. Bij deze zat het wel goed :-). Er was één groot minpunt aan het verhaal waar ik me absoluut niet in kon vinden, maar er zijn misschien lezers die de film nog willen zien. Dus kom me daarover maar eens meer vragen als je hem gezien hebt ;-). In november werd het The Hunger Games: Mockingjay – Part 2 met mijn broer en zijn vriendin. Ik was echt zot van die boeken. De films vind ik goed, maar de boeken zijn uiteraard beter. Al kan je beide media moeilijk vergelijken.

Boostyourpositivity deel 2: er kwam een vervolg en het was weer plezant. De laatste opdracht heb ik nooit gedaan, want dat ging over kinderen en die hebben we hier niet. Dus ik vond dat ik daar weinig zinnig over te zeggen heb. Op het einde van de actie kreeg ik een mailtje dat er toch terug een blogbrunch kwam. Hier kijk ik alvast erg naar uit.

Libelle Winterfair: ik ging met mijn familie en m’n beste vriendin naar de Libelle Winterfair. Ik vond dat wel eens leuk om gedaan te hebben, maar heb voorlopig niet de behoefte om het volgend jaar terug te doen. Het was wel een fijne dag en gezellige dag op zich :-). Dus misschien keer ik daarvoor nog wel eens terug.

Herfstdip: ik zit elk jaar met een fameuze herfst- en winterdip. De zon trekt weg en mijn energie verdwijnt mee. Ik dacht eerst nog dat ik weer een vitaminentekort had, maar een bloedproef wees uit dat alles in orde was (zo veel te beter). Wel had ik weer lage bloeddruk, maar what’s new? We zullen zien welke richting dat de komende maanden uitgaat. Voorlopig gun ik mijn eigen op tijd en stond rust, omdat ik merk dat dat helpt en dat voor meer energie zorgt tijdens de week. Hoe oubollig dat ook mag lijken.

En hoe bevalt de herfst jullie?