As we speak #4

 

Al wekenlang wil ik terug bloggen. Het bewijs daarvan staat ergens in een mail waarin ik zeg dat het wel eens tijd wordt. Er is ook een rubriektitel die in diezelfde mailconversatie werd verzonnen, maar waar nog niets mee gedaan werd. Dit weekend bedacht ik mij ineens dat een nieuwe ‘As we speak’ misschien nog wel tof was. Ik doe dat nl. niet zoveel en het schrijft heel vlot. Toen zag ik dat ik niet de enige was die zichzelf dat bedacht. Want ook Kelly blogde net als ik ongeveer 4 maanden niet en vond het tijd om de rubriek nieuw leven in te blazen.

Er is geen echte reden waarom ik minder blog. Gewoon keuzes maken en vermoeid voor de tv belanden. Ik kan net zoals Kelly niet garanderen dat het nu meer gaat gebeuren en ik denk ook niet dat de (blog)wereld mij echt gemist heeft. Nevertheless here it goes.

Kijken naar:

Game of Thrones uiteraard, hoe hard heb ik uitgekeken naar dat laatste seizoen! Wat mij betreft waren die eerste drie afleveringen dat echt waard. Ik hoor hier en daar klachten. Ik heb er geen :-). Verder Liefde voor Muziek. Dat vind ik tot nu toe minder dan vorig jaar. Het boeit me niet zo. En ja vorig jaar heb ik door de omstandigheden een gigantische crush ontwikkeld op Niels Destadsbader. Sorry daar nog eens voor vrienden en familie, maar ik had het nodig 😀 #ripcrushNielsDS2018. Het is wel nog niet zo erg als toen met het tweede seizoen. Dat vond ik echt slecht. Temptation Island heb ik voor het eerst in jaren opgegeven. Ja, die koppels doen wat ze moeten doen. Maar als kijker is het gewoon saai (erg hè?!). Daarnaast puilt mijn digicorder uit. Daar moet ik al maanden iets aan doen. De meestal vol herhalingen zittende zomer zal niet te vroeg komen. En dan is er sinds kort weer Gert Late Night. Een programma dat mij vorig najaar menige keer deed bulderlachen en dat nu weer zal doen.

Sport

Ik zoek terug naar een goed ritme. Deze winter heb ik veel doorgebracht op een spinningfiets en af en toe op de loopband. Zwemmen schoot er wat bij in. Na de winter ben ik terug buiten beginnen lopen en fietsen. Vooral het lopen was qua frequentie minder dan anders. En het fietsen verloopt zo dramatisch dat het dit jaar mijn laatste keer zal zijn in de 1.000 km. Ik hoop dat die rit wat meevalt, want voorlopig ziet het er echt niet goed uit. En waar ik zondag nog een trainingsritje had voorzien, ga ik mij echt niet buiten wagen met 10 graden. Al mijn andere weekends tussen nu en mijn rit zitten zo goed als vol. Misschien dat ik nog wel eens een half dagje verlof neem op een mooie dag, om toch minstens mentaal met een goed gevoel aan die rit te beginnen. En anders moet het op karakter. Ik maak er sowieso een fantastische dag van, want die sfeer is ongelofelijk.

Dat m’n sportritme om zeep is, zorgt er ook voor dat mijn gewicht niet is wat het moet zijn. Maar qua lopen ben ik wel terug in mijn ritme aan het komen. Dus hopelijk gaat dat weer de goede richting uit. Vorig jaar rond deze tijd zat ik van de miserie op ondergewicht. Dat was het eigenlijk ook niet echt. Terug een 3-tal kilo eraf en we kunnen weer voort :-D.

Lezen

Ik ben al maanden bezig in Leven zonder Filter. Tot zover dit topic. Dat heeft opnieuw gewoon met keuzes te maken.

Werk

Het is druk, maar wat mij betreft leuk druk. We zijn ook onderbemand, maar toch rolt ons team op een manier dat het nog nooit gerold heeft (jeeeeej team :-D). En daar gaan we vrijdag naar goede gewoonte eentje op drinken. Ik mis één collega die er door omstandigheden niet is wel enorm hard. Als je dit zou lezen: we hopen allemaal dat je je snel beter voelt!

Eten

Doe ik nog steeds te graag en veel. Wellicht de reden dat er wat kilo’s zijn bijgekomen. Volgende week ga ik Roger nog eens bezoeken in Het Gebaar :-). Veel zin in. Veel burgers gegeten de afgelopen maanden. En binnen 2 weken ga ik met wat vriendinnen naar Napels, dus ik kijk nu al uit naar het eten daar. Lees: nog meer sporten dus. Ach in the end zal alles goedkomen ;-).

En jij? Wat houdt jou bezig? Laat het mij weten of post gerust jouw ‘As We Speak’ in de comments!

 

 

The Bucket List: 40 voor 40!

Toen ik in 2015 terug begon te bloggen, zette ik mij al eens aan een Bucket List. Ik ging toen bijna 30 worden en dat waren toen 30 dingen die ik voor mijn 30ste wilde doen. Volgens mij was dat een Mission Impossible geweest in die korte tijd. De Ethan Hunt in mezelf is nooit ver weg, maar je moet realistisch zijn!

Door mijn huidige situatie denk ik tegenwoordig meer na over de dromen die ik nog wil verwezenlijken. Een post van Boston Baby bracht mij op het idee om ze uit te schrijven, waarvoor dank :-). Omdat ik 33 ben heb ik er 40 voor mijn 40ste verjaardag van gemaakt. 7 jaar is best nog wel wat tijd, al gaat het altijd veel te snel vind ik.

Er staan ook dromen tussen die ik op mijn 30ste had en die ik ondertussen verwezenlijkt heb. Het zijn soms kleine en soms grote dingen. Ik ga er trouwens niet van uit dat het mij allemaal gaat lukken, maar ik ga daar niet wakker van liggen. De tijd van mezelf zulke druk opleggen is voorbij!

  1. Leren crawl zwemmen
    Deze heb ik dus al verwezenlijkt. Ik kon helemaal niet goed zwemmen, ik zal nooit een topzwemmer worden, maar ik kan nu wel een goede crawl uitvoeren en ook mijn schoolslag is erop vooruitgegaan. En ja ik ben er trots op dat ik dit gedaan heb, want evident was dat echt niet!
  2. Lopen op het strand in LA
    Ook deze heb ik al uitgevoerd, vlak nadat ik 30 was geworden. Het was een droom sinds ik begon met lopen om terug te keren naar LA en daar op het strand te lopen (er ligt daar zo’n pad dus je loopt niet rechtstreeks op het zand). Het was enorm vermoeiend, want zelfs om 8u ‘s morgens staat de zon daar pal op je hoofd. Worth every minute though!
  3. Mama worden
    Ik geef toe dat ik de laatste maanden twijfels heb of dit ooit nog gaat lukken. Alle hoop is nog niet verloren natuurlijk, maar het is een heikel punt momenteel.
  4. Zangles volgen
    Ik zing doodgraag, maar ik zing vals, niet zo vals als sommige kwatongen zouden durven beweren (serieus mannekes ik heb zo’n app waarmee je karaoke kan doen. Je kan daarna jezelf herbeluisteren. Het is ook niet zo erg ;-)). Maar ik zou dus wel eens zangles willen volgen. Het schijnt dat iedereen kan leren zingen, daarom niet heel goed. Dus The Voice van Vlaanderen zal ik wellicht nooit worden. Jammer :-D, maar geen doel op zich. Er is een concreet plan hoe ik die zangles zou kunnen volgen, maar meer zeg ik daar voorlopig niet over. To be continued … :-).
  5. Boek schrijven
    Ik kan schrijven dat weet ik van mezelf, maar hier loop ik nu al jaren op vast. Genoeg ideeën, maar dan weer niet goed genoeg om er een heel boek mee te vullen. Het kan momenteel twee richtingen uit. Of ik schrijf een fictieboek, als ik dus eindelijk dat verhaal vind waar ik meer dan 50 pagina’s mee kan vullen. Of het wordt een soort zelfhulpboek met een humoristische kwinkslag: How to survive a pile of shit (dibs op die titel). Ik kan daar ondertussen wel wat over zeggen ;-).
  6. Gaan eten in een driesterrenrestaurant
    Sinds augustus van dit jaar kan ik deze afchecken, want ik ging eten bij Hertog Jan in Zedelgem. Ik wilde dat nog doen voor ze gingen sluiten, ik vond het superlekker, maar ik heb zeker al even lekker gegeten in restaurants met één ster. Hoe dan ook kan ik het iedereen aanraden.
  7. Wicked zien in NYC
    Het ticket is gekocht. In oktober komt dit in orde! Ik ben een musicalliefhebber en NYC is de stad waar de oorspronkelijke productie van Wicked begon. Ik heb iets met musicals zien waar ze ooit begonnen!
  8. Triatlon afwerken
    De hoofdreden om te leren zwemmen. Je kan hier in Mechelen blijkbaar een Start to Triatlon doen. Dit jaar begonnen ze op 25 juni, maar toen zat ik emotioneel nog zo eronderdoor dat ik er geen zin in had. Ik wil echt eerst eens in open water trainen voor ik effectief een triatlon doe, maar ik hoop dat het in 2019 lukt. En voor alle duidelijkheid ik ga voor een kwartje of 1/8ste geen volledige of een halve!
  9. Naar Coachella gaan
    Behoeft dit meer uitleg? Ik ben zot van California en die line-up is altijd geweldig, voor 2019 is het al uitverkocht :-). Maar op een dag zit ik daar in de woestijn te genieten van de muziek.
  10. Studeren aan een Amerikaanse universiteit
    Dit was als tiener een droom, het is wegens de hoge kostprijs niet gelukt. Ik zal wellicht moeten kiezen tussen deze droom en een andere droom verder op de lijst. Misschien wordt het een zomercursus aan UCLA voor script writing of zo. Eigenlijk was Yale altijd de droom, maar op dit moment maakt het eigenlijk al niet meer uit waar het zal zijn :-).
  11. Het noorderlicht zien
    Is maar een vliegtuigticketje en een gezonde portie geluk verwijderd. Mijn BFF kan daar over meespreken :-). Dus op een dag lukt me dat wel.
  12. Gitaar leren spelen
    Er staat hier een klassieke gitaar op de bovenste verdieping. Ik heb die al járen. Ik kon ooit Satisfaction en Seven Nation Army spelen met tabs (op één snaar dus), maar ik wil akkoorden kunnen spelen. Al denk ik soms dat mijn handen daar te klein voor zijn (kan dat?). Ik wil het alleszins een kans geven.
  13. Fatsoenlijk eyeliner kunnen aanbrengen
    Ik kan dat dus niet en ik vind dat mooi. Liquid of potlood, ik heb al vanalles geprobeerd en het lukt me niet. Ik ben ervan overtuigd dat ik dat moet kunnen als ik maar genoeg oefen. Dus als iemand me hiermee kan helpen. Be my guest :-D.
  14. Mijn Spaans opfrissen en verbeteren.
    Hablo un pocito Español. Ik heb ooit 2 jaar Spaans gevolgd in avondschool en ik vind het jammer dat ik het sindsdien verwaarloosd heb. Ik wil er niet terug avondschool voor gaan volgen. Ik vond dat te saai. Maar ik wil het wel verbeteren en terug wat meer spreken. Ik kom er dan altijd op uit dat ik misschien maar eens een periode in Barcelona moet gaan wonen. Laat dat nu net niet de plaats zijn om Spaans te spreken :-D!
  15. Nog eens backstage belanden op (Rock) Werchter
    Ik heb daar jarenlang getapt. Ik mis die sfeer van ons team nog steeds en elke keer dat ik op de wei van Werchter beland, moet ik terug aan die tijd denken. Het hoeft echter niet meer om te tappen te zijn deze keer. Ik zal daar wel een cava’ke gaan drinken op mijn gemak :-).
  16. Lopen in Central Park
    Deze wordt ook afgevinkt binnen een paar weken, het moet!
  17. Naar Ibiza gaan
    Nog een reden om dat Spaans terug wat op te frissen. Ik wil naar Ibiza en neen ik ben geen party animal. Sowieso ga ik daar wel eens in een discotheek belanden, je kan toch niet maken om naar Ibiza te gaan en dat niet te doen? Maar dat is ook een prachtig eiland om te wandelen en te sporten. Dus why not?
  18. Beter leren koken
    Ik vond van mezelf dat ik niet zo goed kon koken, maar blijkbaar heb ik toch iets opgestoken van 9 jaar samen te leven met iemand die dat wel kon. Tot mijn grote verbazing kan ik ondertussen wel afkruiden. Toch is er nog ruimte voor verbetering. Dus ik ga me daar de komende 7 jaar mee bezighouden. Ik laat jullie achteraf wel weten of ik zelf vind dat het beter is :-).
  19. Een foto maken om de muur in mijn woonkamer te vullen
    In mijn woonkamer is er een grote witte muur, ideaal om een foto in canvas op te hangen. Ooit was het plan om hier een trouwfoto te hangen. Dit zal om voor de hand liggende redenen niet meer gebeuren. Ik hoop op een dag een foto te maken van een van mijn reizen die goed genoeg is om hier te hangen.
  20. Dansles volgen
    Ik wil dat echt eens graag doen, het liefst zou ik zoiets clip dance-achtig doen, maar bestaat dat überhaupt voor volwassenen die nog nooit in hun leven gedanst hebben? Volgens mij ben ik dan snel het kneusje van de klas. Salsa is ook nog een optie. Zoiets als Sterren op de Dansvloer (hoera dat komt binnenkort terug :-)) zou eigenlijk ideaal zijn voor mij, maar dan voor mensen die niet met hun kop op tv komen. Dit om te zien wat mij ligt. Kan ik zo’n soort training ergens volgen?
  21. Werken voor een groot mediabedrijf
    Hier zit ik al lang mee in mijn hoofd. Al héél lang blijkbaar. Ik vond onlangs een vriendenboekje terug waar dit mijn antwoord op de vraag ‘wat wil je later doen’, was. Meer bepaald stond er: achter de schermen werken bij tv. Dus laat het duidelijk zijn: neen, ik ga mij niet opgeven als vrijgezel voor Temptation Island, neen, zelfs na die zangles ga ik niet meedoen met The Voice, neen ook Boer zoekt vrouw is zelfs na die knappe Australiër van dit jaar geen optie :-D. Ik wil echt niet (meer) met mijn kop op tv komen. Ik vrees dat dat nl. al te laat is, zoek zelf maar uit wanneer en hoe dat ooit gebeurd is ;-)! Mogelijk wordt het de radio, lijkt me ook plezant. Het is trouwens deze droom waar ik naar refereerde bij de Amerikaanse universiteit. Ik denk dat het of/of zal zijn. En voor mijn collega’s bij OZ schrik krijgen. Ik wil jullie nog niet verlaten. Ik ben nog altijd gelukkig bij OZ. En dit zou eventueel een freelance projectje kunnen zijn ;-)!
  22. Yellowstone bezoeken
    Staat al lang op de verlanglijst, maar was 2x geen optie tijdens de roadtrip naar de Westkust.
  23. Leren (kite)surfen
    Dit wilde ik al lang eens doen. Onlangs kwam het ter sprake aan de zee. Sandra, als je dat kitesurfen gaat doen, neem me mee hè ;-)! Maar gewoon surfen mag ook. Vroeger durfde ik dat niet, want ik kon niet goed zwemmen. Da’s opgelost! Let’s do this shit!
  24. Een show van Cirque du Soleil bijwonen
    Ik zag ‘O’ in Las Vegas. Blijkbaar is dat al het summum dus moet ik nu niets meer zien ;-). Het was trouwens enorm indrukwekkend. Als je nog naar Vegas moet gaan, echt gaan kijken! Ik overweeg echter toch om volgend jaar naar Toruk te gaan. Bestie, zijn die tickets al besteld?
  25. Naar de Harry Potter Studio’s gaan in Londen
    Zijn naar het schijnt prachtig. Dus ik wil dat doen! Ik ben zot van Harry Potter en Londen is maar een treinritje verwijderd van België.
  26. Mij laten registreren als orgaandonor
    Deze heb ik heel lang uitgesteld omwille van dom bijgeloof. Morgen is het stadhuis van Mechelen (net zoals vele andere in Vlaanderen) speciaal open om dit in orde te brengen. In het kader van het programma Make Belgium Great Again. Ik heb het programma niet gezien, maar hoorde er via via van. Dus ik ga dat doen!
  27. Op een set staan
    Dat hangt samen met die droom om voor de media te werken. Al moet ik de koffie brengen, ik zou wel eens op een set van een film of een tv-programma willen staan. Eigenlijk is dat al gebeurd, want ik deed stage bij Studio 100 en stond toen op de set van Mega Mindy voor de persconferentie. Maar ik wil ook wel eens wat actie zien gebeuren terwijl ik op die set sta. En again, ik zal achter de camera’s rondlopen :-).
  28. Spacecake eten
    Bij voorkeur te verwezenlijken voor ik mama word. Een mens wil toch het goede voorbeeld geven nietwaar ;-)! Ik rook niet, heb dat ook nooit gedaan, dus een jointje is dan geen goeie optie, maar ik wil eens weten hoe dat voelt. Bon wie bakt er eens een cake’ske :-D?
  29. Gaan muurklimmen
    Ik heb heel lang hoogtevrees gehad, misschien heb ik het nog steeds. Dus ik blokkeerde vaak tijdens muurklimmen. Maar ik wil dat opnieuw proberen. Dat is blijkbaar wel niet zo evident, want je moet een klimbewijs hebben of dat met iemand gaan doen die dat al gedaan heeft. Dus als iemand me eens wil meenemen, laat het mij weten …
  30. Een match op een EK of WK bijwonen
    Ik ben zot van voetbal, echt zot … Ik heb dat de laatste jaren wat verwaarloosd, maar het schitterende WK van onze Duivels heeft toch wel wat losgeweekt. Dus ik wil wel nog eens een match live gaan zien.
  31. Bikram Yoga doen
    Ben al jaren benieuwd hoe dat is zo van die hot yoga. Hier in Mechelen heb ik echter nog geen plaats gevonden om dat te doen. Maar Antwerpen is blijkbaar wel een optie. Ik ga dat gewoon een keer proberen.
  32. Een pretparkreis naar Orlando maken
    Ik doe graag eens een pretparkske. Orlando is dan the place to be. Het is wel erg jammer, maar ik word meestal doodmisselijk in rollercoasters. Al heb ik dus in 2017 in de Crush Coaster gezeten zonder daar misselijk in te worden. Blijkbaar is dat een goed teken, want volgens mijn broers is dat niet de minste. Tijd voor een t-shirt: “I survived the Crush Coaster without throwing up!” Voor the HIMYM-fans trouwens: vomit-free since 2010! Maar toch dat heeft iets met reisziekte te maken en ik kan daar dus echt een hele dag van onder de voet zijn. Het zullen dus vooral de ‘baby-attracties’ worden, maar ook daar zijn er voldoende van! Disneyworld, Universal Studios en een hele hoop waterpretparken, here I come!
  33. Een les soulcycle volgen
    Spinning op soulmuziek, dit intrigeert me al sinds ik er van hoorde en blijkbaar kan je dat in NY per les volgen. Dus kans is groot dat ik daar beland. Ik doe trouwens graag aan spinning, maar hier in Mechelen is dat gekoppeld aan een fitnessabo. Als er iemand dus iets in de buurt weet waar je kan gaan spinnen zonder dat je moet gaan fitnessen, laat het mij weten. Ik heb een loopband, dus ik hoef echt geen fitnessabo!
  34. Meer ‘Ja’ zeggen op zotte dingen
    Dit is een dubbele, want soms zeg ik ook te snel ‘ja’. Het gaat dan meer om werkgerelateerde dingen waardoor m’n bakje overvol raakt en dat moet ik bewaken. Maar het is meer het idee dat achter ‘Yes’-man zit. Gewoon eens ‘ja’ zeggen op dingen waar je anders ‘neen’ zou op zeggen. Ik doe dat sowieso al meer dan vroeger en dat levert me alleen maar goede dingen op. Ik ga hier geen aantal op plakken, na 7 jaar zal ik je laten weten of het gelukt is.
  35. Gaan (ice)karten
    Ik ben nog nooit gaan karten en sinds ik van icekarten hoorde wil ik dat gewoon eigenlijk graag doen. Ik zoek alleen nog altijd iemand die mee wil gaan!
  36. De Tour de France live volgen van de eerste tot de laatste dag
    Eigenlijk wil ik dat liefst met Vive Le Vélo doen. Dan zou ik trouwens direct 3 dromen verwezenlijkt hebben ;-)! Ik heb vlak voor de zomer nog een poging gedaan via Twitter om mee te gaan. Dat is hopeloos gefaald. Ik wil het nog altijd doen, al is het als vrijwilliger. Dus als iemand de Karl kent, Marliese wil mee!!! Maar als dat niet lukt doe ik het wel op een andere manier.
  37. De halve marathon van Disneyland lopen
    Dit kan die van Parijs zijn, maar evenzeer die van Orlando of Anaheim. Een halve marathon lopen kan ik, da’s geen probleem. Die van Parijs valt ook altijd samen met Dwars door Mechelen, dus slechte timing Mickey :-D!
  38. Voetbal gaan kijken in Napels
    Zei er daar iemand Dries Mertens? Ik wil naar Napels, want de pizza is daar overheerlijk en als er te eten valt, ben ik er graag bij. De stad zelf is misschien heel vuil, maar er is ook de Amalfi-kust! En er is SSC Napoli. Er worden plannen gesmeed in die richting. Driesje in 2019 kom ik hopelijk jouw richting uit. En ik neem drie topwijven mee in mijn kielzog ;-)!
  39. Een serieus feestje geven als ik 40 word
    #hellyeah Ik ken een paar buren die dit graag zullen horen. En we gaan dat gewoon doen mannen en vrouwen. Hoe, wat, waar? Nog te bekijken! Bereid je maar voor dat het misschien ook een gemaskerd bal zou kunnen zijn. Dit had nl. ei zo na The Bucket List gehaald. Misschien een goeie om de 50 voor 50 mee te beginnen dan :-D!
  40. Wildcard: nog in te vullen 🙂
    De 40ste hou ik in navolging van Boston Baby vrij. Want wie weet wat wil ik nog doen de komende 7 jaar en dan kan dat ineens mee op de lijst.

Dus beste vrienden, familie, lezers, jullie weten er nu allemaal van en ‘networking makes the world go round’. Als er iemand mij kan helpen om iets hiervan in orde te brengen. Bel me, schrijf me, laat me vlug iets weten :-D. En als je je eigen Bucket List wil maken of al gemaakt hebt, zet dan zeker je link in de comments! Ik lees ze allemaal met veel plezier!

Marliese’s foodie hotspots #1

Als je me op Instagram volgt, heb je misschien zien passeren dat ik vorig jaar in Andalusië wat ideeën noteerde in mijn blogschriftje. Om er daarna nooit iets mee te doen. Dit was een van die ideeën. Als je me daar volgt, weet je namelijk ook dat ik graag eet. Dus besloot ik geregeld wat ‘foodie hotspots’ te delen. Want gedeelde eetvreugde is dubbele eetvreugde ;-).

Vandaag begin ik met mijn favoriete ontbijt- en brunchplekjes in het Mechelse. Ik ben eigenlijk nooit een ontbijtmens geweest. Sinds dit soort plekjes van ontbijten een feest maakt, is daar verandering in gekomen.

Foom
Foom is toch wel de plaats waar ik het liefste ga. Ik ging er al meerdere keren ontbijten, één keer brunchen en één keer op high-tea. De brunch was indertijd vrij basic, maar wel genoeg. Ondertussen hebben ze dat concept aangepast en krijg je bv. ook pannenkoeken tijdens de brunch. En die pannenkoeken, man man die zijn ‘to die for’. Het zijn wel Amerikaanse dus als je daar niet zot van bent, zal je van deze ook niet echt houden. Anders kan ik je alleen maar aanraden om ze eens te proberen. Ik heb tot nu altijd deze met rode vruchten, Griekse yoghurt en spek genomen. Ja spek, ik vond dat ook eerst wat raar, maar ik neem alle vooroordelen die ik daarover had terug :-).

IMG_0971

De Noen
Bij De Noen ging ik al één keer brunchen en één keer ontbijten. Nu als je er het luxe-ontbijt neemt, reken dat dan ook maar als brunch. Brunchen op zondag kan je er jammer genoeg niet meer, maar je kan het wel afhuren als je met meer dan 15 personen bent. Met minder personen of op je eentje? Dan kan je er nog steeds van dinsdag tot zaterdag terecht voor een heerlijk ontbijt en (naar verluidt ook) heerlijke lunch. Bon wanneer zijn we weg ;-)?


Sister Bean
Bij Sister Bean ging ik al geregeld eens langs voor een taartje en een koffietje en ook twee keer voor de brunch. Eén keer samen met m’n beste vriendin, toen je er nog voor twee personen kon reserveren. En één keer samen met de buren, want nu kan je er enkel maar vanaf 6 personen reserveren. Dat vind ik wel jammer. Toen Lieselot helemaal naar Mechelen kwam, bleven we dus ook met lege handen achter en moesten we op zoek naar een andere brunchplek. Ik vond het de eerste keer ook iets beter dan de tweede keer, maar dat heeft te maken met mijn eetgewoontes. Ik hou niet van koriander (dankjewel zeepsmaak-gen), niet van geitenkaas en niet van feta (de kazen die ik lust zijn eerder beperkt). En in de drie slaatjes die er stonden, zat telkens één van die ingrediënten. Er waren gelukkig ook koffiekoeken, brood, beleg, yoghurt, fruit … dus keuze genoeg. De eerste keer was de keuze echter net nog iets uitgebreider ;-). De koffie en taartjes zijn wel altijd dik in orde.

IMG_0678IMG_0120
En jij ben jij al in Mechelen geweest? Wat zijn er jouw favoriete brunchplekjes?

Lang weekend

Op donderdag 5 mei begon er een lang weekend. Normaal had ik dit weekend in Andalucía doorgebracht, maar die reis moesten we verplaatsen. Ik vond dat op het moment dat ik alles moest laten verplaatsen verschrikkelijk, maar kijk in Andalucía was het het afgelopen weekend heel slecht weer en de komende twee dagen zal dat nog zeker zo zijn, als ik m’n weerapp bekijk. Hier was het prachtig weer. Duimen dat in september de zon wel schijnt.

Ik had normaal ook vrij gehad van het werk, maar nu zat ik dus sowieso thuis. Tussen het over en het weer gaan naar het ziekenhuis kon ik er toch wat van genieten.

Op donderdag deed ik m’n eerste fietstochtje van het jaar. Vorig jaar was ik maar één keer kunnen gaan rijden en had ik verschrikkelijk veel schrik gehad op m’n koersfiets. Dus ik had me voor het eerste ritje van dit jaar ook aan zoiets verwacht, maar het lukte wonderwel zonder schrik en ik genoot er zelfs van. Het ging wel ongelofelijk traag, maar ik merk dat door die chemo m’n snelheid bij het lopen ook achteruit is gegaan. En het fietsen ben ik dan nog niet gewoon dus het zal wel een beetje van beiden zijn :-).


Op vrijdag gingen we naar Antwerpen Proeft. Ik had ticketjes gewonnen via Vin du Beaujolais en het was een reden om er eindelijk eens naartoe te gaan. Ik kon niet weerstaan aan een dessert van Roger Van Damme: een chocolade-aardbeienmousse. Superlekker en ook heel licht. Wat soms al eens kan tegenvallen met chocolademousse.


Daarna heb ik nog heel wat hapjes verorberd waar ik geen foto’s meer van nam, dronk ik een mocktail uit een kokosnoot en trapte ik bij Deliveroo zelf een smoothie met de sappentrapper.



Bij Vins du Beaujolais deden we nog een gratis foodpairing-proeverij alvorens weer huiswaarts te keren. Het was de moeite om eens op Antwerpen Proeft geweest te zijn en alles heeft me ook geweldig gesmaakt, maar ik vond de hapjes wel duur. Op pinkstermaandag gaan we eens naar Hap in Heist-op-den-Berg. En we zullen zien of de prijs-kwaliteit daar beter meevalt.

Op zaterdag was ik jarig. Ik kreeg een bijdrage voor m’n nieuwe iPhone en de live-cd van Bart Peeters.


Ik vertelde al eens dat ik op 1 april naar een optreden van hem ging met vriendinnen en dat dat de max was. Wel op 21 augustus ga ik met diezelfde vriendinnen naar het Rivierenhof voor een optreden van hem. Ik ben al langer fan en zag hem ooit aan het werk op Marktrock samen met m’n mama. Maar aangezien hij na de zomer niet meer optreedt tot oktober 2017, liet ik die kans liever niet liggen.

‘s Avonds gingen we nog eten bij Koningsbos. Superlekker allemaal en we konden er op het terras van genieten. We beseften weer maar eens dat we er meer moeten langsgaan. Jammer genoeg is Kasterlee/Lichtaart niet bij de deur.


Zondag was er even een domper op de feestvreugde. In het ziekenhuis lieten ze me enorm lang wachten en we gingen naar mijn mama voor moederdag, moesten bovendien het seitangehakt dat in de ijskast lag eerst nog opwerken en ik moest nog taart gaan ophalen bij de bakker. Er was dus geen tijd te verliezen. Wat bleek, de verpleegster van zaterdag had me de verkeerde spuit gegeven. Waardoor ik 2x na elkaar chemo had gekregen. Dus ze wisten niet goed hoe ze dat moesten aanpakken. Ze hebben mij dan maar de andere spuit gegeven op zondag en op maandag bevestigde de dr. gelukkig dat het voor mij geen probleem was. Ik mocht gewoon m’n laatste spuit gaan halen zoals gepland (ik was even in paniek dat ik deze reeks opnieuw zou moeten doen). De taart werd opgehaald (en versneden door mijn mama voor ik een foto kon maken) en gesmaakt :-).


Op maandag besloot ik nog een verlengstuk te breien aan de fijne dagen en reed ik met m’n fiets naar Antwerpen en terug via de fietsostrade. Dat mag ik nu uitzweten, want ik voel me een wrak vandaag. Het bewijs dat die chemo nog in m’n lichaam woedt. Maar spijt heb ik allerminst. Vandaag regent het toch dus ik rust wel wat en ook de rest van de week heb ik rust gepland. Om dan dinsdag weer aan de slag te kunnen gaan. Verder heb ik ook gemerkt dat de koersbroeken van de Decathlon toch niet voldoen. Normaal heb ik echt geen klachten over hun producten, maar zadelpijn na 47 km, zo hoort het niet te zijn. Dus dat wordt investeren in een betere ;-). Van het truitje ben ik dan wel weer heel tevreden.


‘s Avonds kreeg ik dan m’n laatste spuit. En werd er nog bloed genomen. Waarvan ik daarnet de bevestiging kreeg dat de resultaten goed zijn. Dat gedeelte zit er dus op, nu volgt er nog de maandelijkse bloedcontrole bij de gynaecoloog en dit voor een jaar. Ik weet nu al dat het mentaal een lastig jaar zal zijn, maar ik ga er toch proberen het beste van te maken. Na het laatste spuitje ging ik uiteten met m’n collega’s bij de sava. De schatten hadden ook nog voor een verjaardagscadeau gezorgd. Ze kennen mij daar duidelijk al goed :-). Ik ben echt heel blij met zulke lieve en begripvolle collega’s.


Een fijn weekend dus, dat ik eind deze week nog eens plan over te doen. Al zal het met iets minder weer zijn.

Blogbrunch 2.0

In maart ging ik naar mijn eerste blogbrunch van #boostyourpositivity. Dat viel zoals jullie toen konden lezen supergoed mee. Vandaag was het tijd voor deel 2!

Het moet zijn dat ik voor zo’n evenement toch wel een gezonde spanning voel, want alweer sliep ik heel onrustig. Om 9.45u zat ik klaar op de trein om richting Gent te trekken. De zin was groot en het kon niet rap genoeg gaan. Aangekomen in Gent-Dampoort moest ik nog eventjes de weg zoeken naar zaal Lux. Thank God voor iPhones met gps, want ik wandelde totaal de verkeerde richting uit, maar had dit door de iPhone ook snel in het snuitje.

Alleen binnen gaan was even vreemd, maar al snel zag ik een bekend gezicht, Lieselot. Ik leerde haar blog tijdens de eerste actie kennen, maar in maart liepen we elkaar mis. Dit keer had ik op haar Instagram gezien dat ik op haar lijstje terecht was gekomen van mensen die ze wel eens wilde spreken. Altijd leuk :-). In het groepje waar ze bijstond ‘herkende’ ik verder nog Renilde en Tiny. Er werd al een eerste kort babbeltje geslagen, maar ik was duidelijk nog niet in mijn ritme. Dus Lieselot, ik hoop dat het geen teleurstelling was en we moeten dat zeker nog eens overdoen.

Daarna raakte ik aan de praat met Sylvie. Haar blog volgde ik nog niet, maar nu dus wel :-). Ze is een loopster net als ik, dus stof genoeg om over te praten. Ze kampte blijkbaar met een blessure. Iets wat mij niet onbekend is, dus Sylvie I feel your pain. Hopelijk komt er snel beterschap. Ondertussen kwam ik ook een hoogzwangere Romina tegen. Met een button voor haar en ‘Frankie’. Erg benieuwd wat de echte naam van haar dochter zal blijken te zijn, rond Kerstmis zouden we dat te weten moeten komen.

Na een kort intermezzo van Lies en Kelly konden we aan de brunch beginnen.

2015-12-13 11.44.09

Ik zat aan een tafeltje met Elke en Sabrina. Twee toffe dames die ik zo wat beter leerde kennen. Ergens halverwege sloot Lieve van Danone ook nog eventjes aan bij het gesprek. Ze wilde onder meer weten hoe de actie bevallen was en of we nog leuke ideetjes hadden.

2015-12-13 12.06.05

Bij het dessert kwam ik ook nog Claire, die ik nog kende van de vorige brunch, Heidi en Lies tegen.

Het was een superleuke middag, met heel wat topdames. En ik ging opnieuw naar huis met een goedgevulde zak vol yoghurtjes. Danone mag zeker gelijkaardige initiatieven doen volgend jaar. De gedachte alleen maakt mij al spontaan goedgezind.

2015-12-13 16.26.46-2

Deze brunch werd georganiseerd door Danone en WalkieTalkie in het kader van #boostyourpositivity van Activia. De website vind je hier. Bedankt Danone, Walkietalkie, Lies en Kelly voor het tweede deel van deze leuke actie.

Getest: HelloFresh

Een tijdje terug stond er hier een promojongen van HelloFresh voor de deur, die zijn job heel goed deed. Wetwijfelden nl. al heel lang om het eens een kans te geven, maar deden het nooit omwille van de kostprijs. We vonden het te duur. Maar nu stond die kerel voor de deur met een goed aanbod. Eén box aan de helft van de prijs, één aan volle pot. Dus dachten we: waarom niet? We kozen voor de Originalbox met drie maaltijden. Dan hadden we nog de vrijheid om zelf iets anders op het menu te zetten. En bovendien werden we in die periode wel al eens ergens verwacht voor een etentje.

De eerste box probeerden we meteen een week nadien. Op zondag kwam een grappige Nederlander de box leveren. Thumbs up voor HelloFresh dat ze ook leveren op uren en dagen waarop mensen effectief thuis zijn. Ik had er veel zin in en die week aten we Gnocchi met zalm, waterkers en cherrytomaten; Gevulde paprika’s met parelcouscous kip en groenten en Platbroodpizza met gegrilde courgette, paddenstoelen en belegen kaas.

En dat smaakte, vooral die paprika’s met parelcouscous. Ik hou normaal niet van couscous, want ik vind dat te droog, maar deze had veel smaak. Net zoals de kip trouwens :-).

Een paar weken later trokken we naar de Ieper en de maandag na ons weekendje lieten we de tweede box komen. We konden op zaterdag nl. niet naar de markt voor groenten en zo konden we die week overbruggen. Stond die week op het menu: Kruidige kipgyros met pitabroodjes en rode kool; Heekfilet uit de oven met sperziebonen en aardappelen en Penne integrale met een saus van boerenkool en roomsaus. Die week smaakte het veel minder. Met als dieptepunt die boerenkool. Ik eet dat doodgraag, maar het smaakte zo taai als iets, wellicht omdat ze vooraf versneden was en daardoor helemaal uitgedroogd was.

En toen moesten we een beslissing nemen, zouden we ermee doorgaan of niet? Uiteindelijk besloten we van niet. We moesten sowieso nog elke week naar de supermarkt, want onze inkopen voor ontbijt en lunch komen van daar. we vonden het  nog steeds duur! Zelf was ik vooral gewonnen voor snelheid waarmee iets op tafel kwam en het feit dat ik niet meer hoefde na te denken over een weekmenu. Er kwam al eens iets anders op tafel, hoewel dat tijdens de tweede week dus geen succes was :-). Uiteindelijk hebben we na veel vijven en zessen ons abonnement opgezegd. We kunnen daar nog altijd op terugkomen, mochten we ooit van gedacht veranderen, maar voorlopig wogen de voordelen niet op tegen de nadelen!

(P.S.: dat de foto’s van het eten er niet altijd even smakelijk uitzien, heeft niets met HelloFresh te maken. Dat ligt aan het feit dat ik niet zo goed kan dresseren en fotograferen. Maar oefening baart kunst, dus geef ik niet op!)

En jij, testte jij HelloFresh of een andere Foodbox al eens? En ben jij het blijven gebruiken?

 

 

 

 

Mijn ontbijt

Het ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag, wordt wel eens gezegd. Een gezegde zegt ook dat je moet ontbijten als een keizer, lunchen als een koning en dineren als een bedelaar. Dat is mij dus nooit gelukt. Het avondmaal is ‘the highlight of my day’. Ik eet nl. doodgraag patatjes met een stukje vlees en groenten of pasta met groentjes of met een saus. Vaak kijk ik al van ‘s morgens uit naar het avondeten, omdat we met een weekmenu werken weet ik nl. perfect wat dat zal zijn. Er zijn periodes in mijn leven geweest waar ik zowel ‘s middags als ‘s avonds ‘warm’ at (in de zin van een avondmaal, ik eet nu vaak soep en technisch gezien is dat ook warm natuurlijk). Gewoon omdat ik dat zo lekker vond. Ik ben nooit echt fan geweest van boterhammen met beleg. Helaas verdraagt mijn maag geen rauwkost en ook heel weinig fruit. Dus is het niet zo makkelijk om boterhammen dan van de menu te schrappen. Gecombineerd met zaken zoals soep en een eitje vind ik ze trouwens wel lekker. Ik ben gewoon geen kaas of ham eter (tenzij het op een croque monsieur is :-)).

Door het probleem met mijn maag heb ik heel lang gezocht naar een geschikt ontbijt dat ik ook lekker vind. Met de jaren is dat volle platte kaas met kandijsuiker geworden en een paar boterhammetjes. Is dat gezond? Neen wellicht niet, want het is volle platte kaas en ik doe er best wel wat suiker bij. Maar ik verteer het goed en dat is het belangrijkste. Soms gebeurt het zelfs dat ik me ‘s morgens niet zo goed voel, platte kaas eet en mij een paar uur later beter voel. Wordt dat dan niet saai, zullen sommige mensen zich afvragen. Wel mijn platte kaas en ik wij hebben het goed samen. Zo goed dat ik hem na een 2-tal jaar nog steeds niet beu ben en zolang dat niet gebeurt, blijf ik het eten. Er was een tijd dat ik enkel zweedse broodjes met confituur at, in de hoop wat af te vallen. Dat lukte niet en na een half jaar kwam de confituur mijn oren uit. Ik heb mij toen voorgenomen nooit nog iets tegen mijn goesting te eten. De dag dat ik platte kaas moe ben, stop ik er dus ook mee, maar voorlopig is dat allemaal nog dik oké :-). Ik vermoed dat er veel mensen ook elke dag een boterham met confituur eten of met choco. Zolang je het maar lekker vindt, denk ik dan.
2015-09-30 07.14.44Koffie drink ik niet ‘s morgens. Tot voor kort vond ik dat totaal niet lekker, tot ik de zoetere varianten ontdekte. Maar mijn maag vindt dat nog altijd niet oké. Ik kreeg al eens de vraag hoe ik dan wakker word? Sloten water :-). Na het ontbijt is dat eigenlijk niet zo lekker, maar de rest van de dag valt dat best mee en vroeg of laat word je ook wel wakker hoor.

In het weekend ontbijt ik meestal niet, rond 9u word ik wakker en begin ik wat te lezen op FB, WordPress, Instagram (foto’s kijken in dat geval) of ik ga naar beneden en lees de krant of het bijbehorend magazine. Soms ga ik al eens lopen (op mijn nuchter maag ja, dat kan heus geen kwaad) en tegen dat ik goed en wel klaar ben, is het middag en dan eet ik iets lekkers: een eitje, een koffiekoek, wat toast met een slaatje (tonijnsla, krabsla en dergelijke …) Ik weet dat het ontbijt overslaan niet gezond is, maar hey het werkt voor mij en dat is het belangrijkste.

En jij hoe ontbijt jij?

Deze post werd geschreven in het kader van #boostyourpositivity van Activia. De website vind je hier.

In a traveling state of mind

Afgelopen week was een heel aangename week. Eerst en vooral voelde ik me maandag al een pak beter dan afgelopen zaterdag. Verder kreeg ik ‘s ochtends het leuke nieuws dat ik de vaste job bij ons op kantoor gekregen heb. De dag zelf mocht ik mijn contract nog ondertekenen. Dat gaat al in vanaf 1 september. Gedaan met de onzekerheid dus en dat nog voor onze reis, beter had ik het niet kunnen dromen.

Het was een drukke week op het werk, waardoor die supersnel verliep. Ik merk nu weer eens te meer dat ik echt veel om handen wil hebben. Het was de afgelopen weken enorm hectisch, maar ik kom pakken beter gezind naar huis dan toen ik nog op mijn vorige job zat. Ik zat dan vaak na een dag helemaal uitgeput (ook al had ik daar te weinig werk) en huilend in de zetel. Gelukkig is daar dus een einde aan gekomen. Dat doet enorm goed! Op dinsdag en donderdag kon ik eindelijk nog eens gaan lopen. Ik voelde wel dat ik ziek was geweest, maar de basisconditie was er nog. En ik liep op donderdag voor het eerst sinds lang nog eens 40 minuten. Ik had graag nog ergens deze week of volgende week een uur gelopen, maar aangezien ik niet meer de kans heb om dat gestaag op te bouwen en mijn achillespees donderdag al protesteerde, hoop ik dat ik lange wandelingen op reis gewoon aankan. Aan het einde van de week was de zon er weer en op vrijdagavond gingen we op bezoek wat verderop in de straat, om daar gezellig een terrasje te doen. Het was 12u toen we er vertrokken en had ik de volgende dag niet op tijd uit m’n bed gemoeten dan was het nog later geworden :-). Altijd fijn zo een leuke avond bij de ‘buren’.

De volgende dag zat ik dus op tijd op de trein, want ik ging met m’n beste vriendin naar Roger Van Damme. Ik was er al eens geweest vorig jaar tijdens m’n vakantie aangezien Het Gebaar alleen ‘s middags open is. Op zaterdag zijn ze ook open, maar kan je niet reserveren. Op tijd zijn is dus de boodschap. En daarom stonden we (enthousiast als we waren) al om 10.15 in de kruidtuin, waar zijn restaurant gevestigd is (het gaat pas om 11u open). We zijn dan nog wat in de tuin gaan zitten en dan om 10.50u voor de deur gaan staan. Met succes, er was nog een tafeltje vrij. En dat we ervan genoten hebben. Superlekker en niet alleen zijn desserts (al zijn die natuurlijk wel top :-)). Al z’n gerechten zijn zo’n pareltjes dat je ze bijna niet zou durven opeten! En het personeel is er ook heel vriendelijk. Echt een aanrader, het zal niet de laatste keer zijn dat ik daar geweest ben.

2015-08-22 11.42.06 2015-08-22 12.14.30

2015-08-22 13.00.16-1Vandaag werd het dan een rustige dag en begon ik stilletjesaan met de voorbereidingen voor onze reis (pakken en zo). Want we zijn bijna weg, maar eerst nog wel enkele dagen werken. Als er iemand hoteltips heeft voor Californië (gewone hotels, motels of Airbnb’s) allemaal welkom. Toen we het motel, waar we vorige keer verbleven in Santa Monica, wilden boeken voor de eerste nachten bleek dat 2x zo duur als de vorige keer. Dus hebben we maar een ander motel in ‘the middle of nowhere’ geboekt, voor zover dat kan in LA. We zoeken nog zeker tips voor, Big Sur, SF, Napa, de omgeving van Yosemite (ik ben geen kampeermens dus dat gaan we niet doen :-)) … tips voor andere steden die we zeker moeten doen, mogen jullie ook altijd doorsturen. We zijn van plan om deze keer in Californië te blijven. Vorige keer hebben we al Arizona, Utah en Nevada erbij genomen en soms waren we meer aan het rondrijden dan wat anders. We twijfelen nog over Zion (dan moeten we dus terug naar Utah), maar de andere belangrijke zaken: Grand Canyon, Bryce, Las Vegas … hebben we vorige keer al gezien. Hebben we tijd dan doen we één van die bezienwaardigheden misschien wel terug, maar het is geen must :-).

Dus heb je tips? Laat je dan vooral gaan in de comments!

The Jane

Zoals al veelvuldig besproken, gingen we op 16 mei voor mijn verjaardag eten in The Jane in Antwerpen. Ik was op voorhand van plan om alles mooi te fotograferen en hier op de blog een uitgebreide review neer te pennen. Het probleem was dat de hele ervaring voor mij wat tegenviel en dat ik dus lang getwijfeld heb of ik er hier überhaupt wel iets over zou schrijven. Ik vertel namelijk niet graag negatieve dingen als ik weet dat dit een momentopname is. Een maand later zou ik het eten misschien wel schitterend zou gevonden hebben. Het is niet voor niets dat ze daar na een jaar al een ster hebben binnengehaald en het kan ook aan mij gelegen hebben. Maar aangezien ik hier op de blog meermaals vermeld heb dat ik er ging eten, kan ik het moeilijk doodzwijgen.

2015-05-16 12.50.08Waarom viel het dan zo tegen? Omdat in bijna elk van de 8 gerechten (waarin de amuses niet waren inbegrepen) zuur zat. En laat mijn maag het niet begrepen hebben op veel zuren, onder het motto: overdaad schaadt! Ik dacht dus dat het volledig aan mij lag, toen ik opeens zei: “maar nu is dat weer zo zuur!” En dat stak m’n gezelschap blijkbaar ook tegen. Het was dus gewoon een beetje te veel van het goede. Sergio zelf heb ik niet gezien in zijn keuken, die zal te druk bezig geweest zijn met ‘Mijn Pop-uprestaurant’, maar ik ben ervan overtuigd dat Nick Bril hetzelfde niveau haalt. Ik ging uiteindelijk voor het eten.

2015-05-16 12.50.00

Een van de amuses, die gelukkig wel niet zuur waren

We waren met de trein gegaan, zodat we de aangepaste wijnen konden drinken, maar zagen nergens de prijs daarvoor. Omdat we nog wel al eens in een restaurant met een ster waren gaan eten en dan ook altijd de aangepaste wijnen hebben genomen, gingen we ervan uit dat dit een pakketprijs zou zijn (zoals dat tot nu toe altijd het geval was). Dit is onze eigen fout, we hadden dat moeten vragen. Maar uiteindelijk hebben we dus elke wijn per glas betaald. Met als uitschieter de champagne, die zowat 17,5 euro per glas kostte. De aperitief stond in die andere restaurants ook altijd wel apart op de rekening, meestal was die van het huis daar ook champagne, maar die 17,5 is voor ons toch echt wel een record. Laat ons zeggen dat we dan ook lichtjes achterover vielen toen we de rekening kregen. Vooral omdat The Jane bekend staat als goedkoop sterrenrestaurant. De hoeveelheid eten in verhouding met de prijs van het menu valt inderdaad mee. Maar in het verleden hebben we dus vaak lekkerder gegeten (toegeven dan met 1 of 2 gangen minder, maar dat was voor mij altijd ruim voldoende) en kwamen op het einde van de rit veel goedkoper uit.

2015-05-16 13.11.01

Ik heb het wel niet aan mijn hart laten komen. De omgeving was mooi, het gebouw was prachtig en het personeel was supervriendelijk. Dat mag ook gezegd worden, vind ik. Dat het een momentopname is, besefte ik eens te meer toen ik vrienden en kennissen die er al eens waren gaan eten, met deze ervaring confronteerde. Zij konden zich niet herinneren dat er in elk gerecht wel iets zuur zat. Nu zijn wij dus in de lente gaan eten. Een seizoen waarin citrustoetsen wel meer gebruikt worden, misschien was het daarmee. Of misschien ben ik echt gevoeliger voor zuur dan andere mensen (hoewel de reactie van m’n gezelschap daar dan niet mee strookt). Het was dus vooral iets heel persoonlijk. Zeker is dat ik in de toekomst voor mijn verjaardag toch maar terug voor een van onze bekende waarden ga kiezen :-). Wetende dat daar wellicht wel op mijn verjaardag zelf was kunnen gaan eten. Aja en zo van elke gang foto’s nemen, dat is voor mezelf een utopie heb ik gemerkt. Ik eet het toch liever op dan daar telkens met mijn smartphone boven te hangen :-D. Er is aan mij bovendien geen groot fotograaf verloren gegaan.

2015-05-16 14.00.06

Vers uit de groentenbox

Een paar weken terug werd er op het nieuws gesproken over het toenemende succes van Smartmat en andere merken die Foodboxen aanbieden. Dat zijn er tegenwoordig heel wat, zoals je kan merken op de blog van Claire. Zij test de komende weken telkens een Foodbox en laat dan weten of het gesmaakt heeft. Ik kende Smartmat al langer, maar toen ik eens de berekening deed, kwam dit duurder uit dan gewoon naar de winkel te gaan.

De bezieler van Smartmat vertelde in het nieuws dat het per maaltijd zo’n 8 euro/persoon kostte, bovendien hoef je niets meer weg te smijten, want alles is perfect afgewogen. Daarom kwam het volgens hem voor veel mensen goedkoper uit. Toen kwam ik tot de conclusie dat wij eigenlijk bitter weinig wegsmijten. Uiteraard gebeurt dit (damn you, te grote potjes zure room of aardappel die we te veel schilden), maar over het algemeen valt dit goed mee. Op het werk vroegen ze hoe we dat dan deden, want een bloemkool da’s toch te veel voor twee personen? En dan wordt die overschot toch slecht …

Wel toen wij naar Mechelen verhuisd zijn, hebben wij de kleine ijskast die bij de keuken van ons huis hoorde, vervangen door een grote ijskast. Daarin staan van die superhandige bakken van Tupperware. Op vrijdag kopen we onze groenten en die gaan in die bakken. Tijdens mijn jeugd was ik nooit fan van het merk. Al die potjes, maar vind in de kast maar eens het juiste deksel. Sinds die bakken ben ik er echter voor gewonnen. De onderkant is geribbeld en vanvoor zijn er twee knoppen die je afhankelijk van de groente open of toe moet doen. Hierdoor blijven groenten lang vers. Voor de technische kant van het verhaal verwijs ik graag naar de dames en heren van Tupperware ;-). Die kunnen dat ongetwijfeld veel beter uitleggen dan ik. Ik zag trouwens op de website dat ze tegenwoordig een nieuwe look hebben, maar zo zien de onze eruit:

foto 5 foto 3  foto 2 foto 1

Soms zijn onze groenten 1,5 week later nog goed (dat geldt natuurlijk niet voor alles). En we zorgen dan dat alles binnen die tijdsperiode opgebruikt is. Eten we bloemkool in witte saus dan gebruiken we die bloemkool later gedurende week nog in een wokgerecht. Paprika kan in de wok, in spaghettisaus of in een groentenpotje. Broccoli kan in witte saus, in puree, in spaghettisaus of in de wok … Kunnen we een groente toch nergens meer in verwerken (bij savooi gebeurt dat wel eens), dan komt ze meestal in de vriezer terecht om later op te eten. Hetzelfde geldt als we overschot hebben na een maaltijd (bv. bij ovenschotels, Chili con Carne, spaghettisaus …). Da’s makkelijk voor op dagen dat er wat minder tijd is.

En zo komt het dus dat alles eerder in onze maag verdwijnt dan in de vuilbak. Alleen voor kropsla heb ik nog geen oplossing gevonden. Dat kan je namelijk niet echt invriezen. Wij eten daar meestal twee keer van op een week tijdens de zomermaanden en dan hebben we nog overschot. En aangezien ik met rauwkost moet oppassen voor mijn maag, maak ik nooit slaatjes voor tijdens de lunch. Als er iemand tips heeft, zijn die dus altijd welkom :-).

Ondanks dit alles blijf ik het wel een interessant concept vinden die foodboxen. Al was het maar voor de inspiratie qua gerechten. We proberen hier elke week minstens één keer eens iets anders te eten dan anders, maar door de week vervallen we toch vaak in dezelfde gerechtjes. Lekker, dat wel, maar soms is het toch zoeken naar inspiratie. Ik ben dus zeer benieuwd naar wat Claire haar test uitwijst. Misschien proberen we het dan ooit wel eens om wat afwisseling in de kookpot te brengen, maar een wekelijkse/tweewekelijkse gewoonte zal het omwille van de kostprijs nooit worden.