En toen zong ik plots voor 15 uitverkochte Lotto Arena’s

“De toverbal van kleuren en stemmen van dit grote Vlaamse gospelkoor doet de temperatuur in de zaal nog een paar graden stijgen, en het was er al zo warm.” Marc Coenen

Wie dit soort verheven koorzang niet als balsem voor de ziel ervoer, had wellicht een half uur te lang in de Sportpaleisfiles gestaan.” De Standaard

Nog mooier werd het toen plots een vijfhonderdkoppig koppig koor het podium vulde voor bloedstollende versies van Kies mij en Dicht Bij mij. Geen oog bleef droog. Zelden zoveel magie in de Lotto Arena gezien. Je hoeft er kortom geen sterrenparade van te maken om je publiek te imponeren.Gazet van Antwerpen

De man. Zijn koor. Mijn kippenvel. Hij was al mijn absolute helde en voorbeeld, maar DIT …” Tom De Cock

Ik zag vandaag het mooiste concert van mijn leven: Bart Peeters in de Lotto Arena. Doen!!!” Helmut Lotti

Bart Peeters zingen Lotto Arena in koor

Doet een van de quotes hierboven een belletje rinkelen? Dat kan, ze verschenen de afgelopen weken/maanden in kranten en sociale media, toen Bart Peeters aan een concertenmarathon begon. En dat op zijn 60ste! ‘Peeters Deluxe’ zoals we wel eens lachen met de vrienden. Want die quotes zijn natuurlijk niet toevallig gekozen. Ze gaan over het koor waar ik deel van uitmaakte. En zo stond ik dus ook 15 keer te zingen voor een uitverkochte Lotto Arena. En daar komen er in mei nog een aantal bij. Iets om later wanneer ik oud en versleten ben nog over te vertellen. Al die lovende woorden, ik kan dat zelf tot op de dag van vandaag nauwelijks bevatten. Het is een ervaring die ik meeneem voor de rest van mijn leven.

Hoe het begon?

Eind augustus 2018 zie ik plots op de Instagram van Bart Peeters verschijnen dat hij aan het repeteren is met een koor. Ik ben fan, maar waarschijnlijk is het toch al lang uitverkocht. Tot ik een paar dagen later, een zondag begin september, zie dat ik nog kan gaan als ik wil. Ik koop voor mezelf een ticketje en vertrekt halsoverkop alleen richting DeSingel. Ik zag Bart dat jaar 3 keer, maar dit was veruit de beste show. Helemaal overdonderd keer ik terug naar huis. Hoe leuk moet dat zijn als je zo goed kan zingen en met een van je favoriete artiesten op het podium mag kruipen?

Iets later zie ik op de blog van Isabelle van Boston Baby verschijnen dat zij ooit aan het project In Koor meedeed met K’s Choice en zich aan het voorbereiden is voor Winter in Antwerpen. De concerten met Bart Peeters kaderen binnen hetzelfde project van dirigent Hans Primusz. Er gaan heel wat mailtjes tussen Isabelle en mij over en weer, want mailen dat deden we sinds de mola al langer. Ik kan echt niet zo goed zingen, maar wil wel al langer zangles volgen. Maar ga ik dit wel kunnen? Isabelle overtuigt me om ervoor te gaan.

Maar wie zou de artiest in 2019 zijn? Stiekem hoop ik op Jasper Steverlinck en sommige van mijn vrienden beweren al lachend dat het Niels Destadsbader gaat zijn (jaja 2018 dat gaat mij nog lang achtervolgen :-D, sorry voor alles vrienden, collega’s en Niels). Maar wanneer Hans via een geheime Facebook-pagina laat weten dat het dit jaar voor de feesteditie: Lady Linn, K’s Choice, Frank Vander linden én Bart Peeters zullen zijn, overtreft dat mijn stoutste verwachtingen. Aja en er is nog een extraatje want Bart Peeters wil het koor vervolgens meenemen naar de Lotto Arena.

Tijdens een zenuwslopende avond in januari, krijgt mijn beste vriendin mij ingeschreven. Het was erger dan een ticket voor Tomorrowland bemachtigen en ja ik heb beiden al gedaan, dus ik weet wat het is ;-). Ik zat hier nochtans met 3 computers klaar, maar zelf was ik tot de wachtlijst gedoemd geweest. Gelukkig was daar dus al een oplossing voor.

Repeteren, repeteren …

Op 23 augustus begin ik er dan aan met een klein hartje, want wie weet haal ik dat niveau helemaal niet? What was I thinking? Eventjes mee gaan zingen. Het is ook een hevige dag, want we leren die dag alle partituren vanbuiten. Alleen kan ik, op de blokfluitlessen die ik ooit kreeg na, geen noten lezen en dus moet ik veel op gevoel doen. Maar daar zijn de trainingen van Hans en zijn team op voorzien. In de weken die volgen (er zijn 4 workshop-dagen + 1 dag generale voor het optreden in het Ethias Theater) krijgen we ook performance-workshops. De eerste keer wil ik dan nog liefst in een hoekje wegkruipen. Maar al snel lukt ook dat en merk ik, wanneer ik thuis oefen, dat het me steeds beter en beter lukt om te zingen.

D-day: Ethias Theater en Lotto Arena

Op maandag 28 oktober is het dan zover, plots sta ik met al die artiesten in het Ethias Theater. De generale is superplezant en ook achter de schermen amuseer ik me met de mensen in de loge en uit ‘mijn stem’ (ik zing voice 3, wat de lagere stemmen zijn). Het wordt echt een machtige dag en ook het optreden is er eentje om nooit te vergeten. Maar dan moeten de Lotto Arena’s dus nog komen. Op dinsdag 26 november opent Bart zijn reeks concerten. Ik sta met een gezonde dosis zenuwen achter het doek te wachten, enkele van mijn koorgenootjes (waaronder Isabelle, die ik de dag ervoor tijdens de generale voor de eerste keer in levende lijve zie) staan zelfs in de zaal.

En dan gaat dat doek omhoog, ik vergeet nooit meer hoe dat voelde. Die blikken van de concertgangers, al even overdonderd als wij. En terwijl maar focussen en blijven zingen (en NIET KRABBEN, mijn koorgenoten weten wat ik bedoel ;-)). Een topavond. Daarna komen er nog 3 in november, 11 in januari en ondertussen heeft Bart er ook al 6 in mei ingepland, waaronder één op mijn verjaardag.

Dankbaarheid

Ik ben zo dankbaar dat ik aan dit project kon meewerken en hoop dat ik in de toekomst nog veel mee kan doen aan projecten van Hans en zijn team. Dankbaar voor:

  • mijn beste vriendin die mij ingeschreven kreeg.
  • Hans, Helga, Peter, Tine, Marjon, Inge, Hannelore, Steven en alle coaches en mensen van het team, die ons continu begeleidden, bijstuurden waar nodig. Maar ons ook meermaals proficiat wensten.
  • alle leuke madammen en heren die ik leerde kennen tijdens dit project en die ik hopelijk nog geregeld zal tegenkomen.
  • Isabelle eens te kunnen spreken ‘in het echt’.
  • medekoorlid Emilie Van Campenhout die met veel geduld een heel aantal keer mijn haren heeft ingevlochten.
  • Bart Peeters en de Ideale mannen, die ook geregeld hun dankbaarheid toonden (wat kwatongen daar ook mogen over beweren :-)).
  • het publiek dat maar tickets blijft kopen en hun enthousiasme avond na avond toonde.
  • dat ik een heel stuk beter kan zingen als voor ik hier aan begon. Al moet ik zeggen dat ik toch nog schroom heb om te zingen als ik niet tussen 499 andere personen sta of helemaal alleen ben, dat ook 🙂 en vind ik mezelf nog altijd niet het grootste zangtalent. Maar dat zal ook nooit zo zijn.
  • de vrienden en mijn mama die kwamen kijken en telkens zeer enthousiast waren.
  • de zin om nog meer zulke projecten te doen.
  • En nog zoveel meer …