Maand: augustus 2016

door

De boeken van juli en augustus

In juli en augustus las ik 3 boeken en ondertussen ben ik al bezig aan het vierde. Zeker augustus was een goeie leesmaand:

Als je het licht niet kunt zien van Antony Doerr. Sowieso het beste boek dat ik dit jaar al las. Het verhaal neemt je helemaal mee, het is mooi, meeslepend en de beschrijvingen van de oorlogstaferelen gaan door merg en been. Opeens zat ik er middenin en kon ik me bijna voorstellen hoe het moet geweest zijn toen in die tijd. Hoewel ik me dat nooit volledig zal kunnen voorstellen en dat liever ook niet wil kunnen. De hoofdstukjes zijn ook erg kort, waardoor het als een sneltrein leest. Het boek is een echt pareltje, ik raad het aan iedereen aan.

Vier plus één van Jojo Moyes was van een totaal ander kaliber. Af en toe heb ik wel eens behoefte aan wat chicklit om mijn hoofd terug vrij te maken voor wat zwaardere boeken. En over deze schrijfster las ik alleen maar lovende commentaren binnen het genre. Ik wilde eigenlijk ‘Me before you‘ lezen, waarvan de verfilming momenteel in de bioscoop te zien is, maar dat vond ik niet op het boekenfestijn en dus werd dit het eerste boek van haar dat ik las. Ik was niet danig onder de indruk (is dat eigenlijk wel de bedoeling bij chicklit?), maar vond het binnen het genre wel goed geschreven en het las enorm vlot. Ondertussen heb ik ‘Me before you’ alvast gedownload op mijn Kindle.

Ooit, misschien van Lauren Graham kocht ik vooral omdat ik fan ben van Gilmore Girls. Fan is misschien zelfs nog een understatement. Opnieuw een boek dat vlot geschreven was en daarenboven de nodige humor bevatte. Toch sleepte het wat lang aan en bleef ik aan het einde wat op mijn honger zitten. Ik wilde vooral weten wat er na het einde volgde, in plaats van de aanloop naar dat einde. Die was naar mijn mening wat te lang uitgesponnen. Ik ben wel heel benieuwd naar haar non-fictie boek dat er eind november aankomt. Want ja ik vind Lauren Graham een topwijf! Of verwar ik haar met Lorelai Gilmore? Volgens mij zijn ze gewoon allebei geweldig ;-).

door

Waarom ik als papierliefhebber toch een e-reader kocht

IMG_0255

Al vanaf jongs af aan, lees ik graag boeken. Ik herinner mij nog dat ik als kind Soezie Boebie van Marc de Bel op één dag uit las. Met de jaren las ik steeds minder boeken, tot ik mij dit jaar het voornemen maakte om terug wat meer moeite te doen. Ik heb mij dat nog niet beklaagd :-).

Een boek vasthouden en de geur van nieuwe boeken is nog steeds deel van de charme. Als er bij ons een folder op het werk aankomt, waar ik mee aan heb gewerkt, ruik ik daar trouwens ook altijd aan. Dat is een afwijking ;-). Bij folders gaat dat trouwens niet altijd gepaard met een goeie geur (iets met bepaalde inkt). Maar goed ik dwaal af. Ik had dus nooit gedacht dat een e-reader iets voor mij was. Tot ik dit stuk van Kelly las.

Ik zag er de voordelen wel van in, zeker om op reis te gaan. Ik neem elk jaar wel minstens 4 boeken mee op reis, waarvan ik er dan maar één lees. Ik heb nl. graag keuze en beslis pas ter plaatse wat het wordt. Maar ondertussen zit ik wel met een hoop overtollige kilo’s te zeulen. Bovendien raakt mijn boekenkast (die sowieso veel te klein is, ooit wil ik er zo één als in Het huis) stilaan vol. Dus had ik mezelf een belofte gemaakt en besloten: als ik dit jaar effectief 12 boeken kan lezen, dan koop ik mij een Kindle.

Tot ik in juli plots tot de conclusie kwam dat er eigenlijk geen reden was om tot het einde van het jaar te wachten. Die twaalf boeken dat gaat nl. lukken en we gaan in september op reis. Ik wil niet weer met die boeken gaan zeulen. De goeie ervaring van collega Katleen met haar Kindle deed me helemaal overstag gaan. En dus heb ik er nu ook één in mijn bezit. Voorlopig heb ik er enkel nog maar fragmentjes op gelezen, omdat ik nog papieren boeken had liggen van het boekenfestijn die ik eerst wilde lezen. Voor september ben ik er echter helemaal klaar voor. Ik heb al wat boeken aangekocht en zal dus kunnen kiezen zonder het bijbehorende gewicht. Voorlopig staan volgende boeken klaar: Me Before You, A Little Life, Harry Potter and the Cursed Child en Mrs. Peregrine’s Home for Peculiar Children. En ik heb ook nog een fragment gedownload van Vele Hemels boven de Zevende.

Als er iemand nog boekentips heeft dan hoor ik het graag …

door

Thomas

Toegegeven voor oktober 2014 had ik nog nooit van Thomas Van der Plaetsen gehoord. Er was hcg in zijn bloed gevonden, doping dus, werd door veel journalisten geconcludeerd. Maar Thomas bleek gewoon ziek te zijn, hij had kanker. Ik herinner mij hoe verschrikkelijk ik het voor hem vond dat hij zelfs de kans niet kreeg om het nieuws even te verwerken. Hij moest meteen in de verdediging gaan.

Anderhalf jaar later ondervond ik zelf aan den lijve wat hcg met je lichaam kan aanrichten. Wat iets positief moest zijn, werd al heel snel iets negatiefs. Ik voelde me op dat moment kiplekker, maar een paar lichte chemobehandelingen later bleef er niets over van de ‘gezonde’ persoon die ik was. Tonnen respect voor mensen die ‘echte chemo’ moeten krijgen, mensen zoals Thomas.

Sporten was moeilijk en is het trouwens nog altijd. Vorige week kreeg ik tijdens een fietstocht weer een slag van de hamer toen ik ergens in Rijmenam besefte dat de benen niet meer wilden, maar wel moesten. Ook op loopgebied is mijn conditie niet meer wat ze 5 maanden geleden was. En op zwemgebied heb ik helemaal geen conditie :-), maar alles op zijn tijd. Toen ik op het nieuws hoorde dat Thomas Van der Plaetsen op het EK zijn gouden medaille haalde, deed me dat immens veel. Ik vond het vooral voor hem geweldig, van zo ver komen en dan zo’n prachtprestatie neerzetten.

Wat later putte ik er moed uit. Ik las ergens dat hij na een training voor de 400m soms 3 dagen moest uitrusten. Ik voelde me opeens ook begrepen, want iets willen maar niet kunnen is zo frustrerend.

Morgen start het atletiektoernooi in Rio. De Spelen leverden al heel wat moois op voor ons Belgen. Greg, Dirk en Pieter, ik ben trots op hun prestaties. Zoals elke keer zal ik ook weer voor de Borlées supporteren, maar ik hou een speciaal plekje in mijn supportershart vrij voor Thomas. Vanaf 17/8 volg ik met veel interesse de tienkamp. Het klinkt als een cliché maar medaille of geen medaille, voor mij is hij nu al een winnaar!

door

1.000 km


Een tijdje terug las ik op de pagina van Ladies Fun Sports een oproep om je in te schrijven voor de 1.000 km voor KOTK. Elk jaar zie ik hier in Mechelen alles opgebouwd worden voor dit evenement en sinds ik met de fiets rijd (nog niet zo lang dus) is de interesse alleen maar toegenomen. Alleen had ik niet echt een team en ik zag het niet zitten om de werving voor die kosten alleen te doen.

Even twijfelde ik, maar toen trok ik m’n stoute schoenen aan en mailde ik naar Angélique, de bezielster van Ladies Fun Sports. Ik vertelde mijn verhaal, want voor mij is een ritje van de 1.000 km rijden in mei ook heel symbolisch. Het zal dan hopelijk een jaar geleden zijn, dan mogen we weer volop voor onze kinderwens gaan en ik steun er een goed doel mee dat me nu nog nauwer aan het hart ligt. Angélique vond dat ik zeker een plaatsje in het team verdiende en dus rijd ik volgend jaar met één van de twee teams van Ladies Fun Sports mee. Ik koos voor een halve rit (125 km), dat opbouwen zal sowieso al zwaar genoeg zijn en je moet jezelf haalbare doelen stellen. Ik ben heel benieuwd om mijn teamgenoten te leren kennen, welke dingen we gaan doen om fondsen te werven en welk soort rit ik zal moeten rijden.

Ik hoop ook snel mijn conditie terug op peil te krijgen, want 125km is niet niks. Tijdens mijn behandeling reed ik al eens 48km, maar ik moest dat daarna wel 2 dagen bekopen, dat willen we natuurlijk vermijden. Ik rijd ook continu vlak hier in de buurt van Mechelen, dus als er hellingen in het parcours zitten moet ik daar zeker op trainen. Gelukkig is er nog voldoende tijd, we hebben hier rollen waar ik in de winter kan op trainen en in het voorjaar van 2017 hoop ik voldoende trainingsmaatjes te vinden om mij klaar te stomen voor de rit. Ik heb er alvast heel veel zin in!!

PS momenteel loop ik nog altijd mee ten voordele van KOTK en zoek ik nog naar sponsers. Als ik tegen oktober 200 euro vergaar, mag ik naar een evenement. Momenteel heeft al één weldoenster 100 euro gestort. Ik heb me voorgenomen het bedrag dat ik nog tekort kom zelf bij te storten. Maar als ik op tijd 200 euro vergaar, kan ik natuurlijk zelf nog een andere loper steunen, wat nog iets leuker is. Steunen kan langs deze weg en al vanaf 10 euro.