In maart las ik één boek: Kom hier dat ik u kus van Greet Op de Beeck. Je leest het goed dezelfde auteur als vorige maand. Dat was veeleer toevallig. Ik kocht haar eerste boek op de boekenbeurs, omdat ik er al zoveel goeie dingen over gehoord had. Een maand later had ik een kerstfeestje met de collega’s. We hadden namen getrokken en zorgden allemaal voor een cadeautje. De collega die mijn naam getrokken had, gaf me dus een boek, waar ik overigens erg gelukkig mee was :-). Ik vond ‘Kom hier dat ik u kus’ goed, maar ik vond het wel minder meeslepend dan ‘Vele hemels boven de zevende’. Het boek volgt hoofdpersonage Mona door drie fases in haar leven: als kind, als twintiger en als dertiger. Het hoofdstuk als kind las als een sneltrein, het hoofdstuk over haar leven als twintiger ging al minder vlot en bij het hoofdstuk als dertiger heb ik echt moet zwoegen. Ik verloor de affiniteit met het hoofdpersonage vroeg me af waarom ze dan haar leven niet over een andere boeg gooide. Al bij al vond ik het wel een goed boek en gaf ik het toch nog drie sterren op Goodreads, maar ik zou het dus minder aanraden dan het debuut van Op de Beeck.
boeken
De boeken van juli en augustus
In juli en augustus las ik 3 boeken en ondertussen ben ik al bezig aan het vierde. Zeker augustus was een goeie leesmaand:
Als je het licht niet kunt zien van Antony Doerr. Sowieso het beste boek dat ik dit jaar al las. Het verhaal neemt je helemaal mee, het is mooi, meeslepend en de beschrijvingen van de oorlogstaferelen gaan door merg en been. Opeens zat ik er middenin en kon ik me bijna voorstellen hoe het moet geweest zijn toen in die tijd. Hoewel ik me dat nooit volledig zal kunnen voorstellen en dat liever ook niet wil kunnen. De hoofdstukjes zijn ook erg kort, waardoor het als een sneltrein leest. Het boek is een echt pareltje, ik raad het aan iedereen aan.
Vier plus één van Jojo Moyes was van een totaal ander kaliber. Af en toe heb ik wel eens behoefte aan wat chicklit om mijn hoofd terug vrij te maken voor wat zwaardere boeken. En over deze schrijfster las ik alleen maar lovende commentaren binnen het genre. Ik wilde eigenlijk ‘Me before you‘ lezen, waarvan de verfilming momenteel in de bioscoop te zien is, maar dat vond ik niet op het boekenfestijn en dus werd dit het eerste boek van haar dat ik las. Ik was niet danig onder de indruk (is dat eigenlijk wel de bedoeling bij chicklit?), maar vond het binnen het genre wel goed geschreven en het las enorm vlot. Ondertussen heb ik ‘Me before you’ alvast gedownload op mijn Kindle.
Ooit, misschien van Lauren Graham kocht ik vooral omdat ik fan ben van Gilmore Girls. Fan is misschien zelfs nog een understatement. Opnieuw een boek dat vlot geschreven was en daarenboven de nodige humor bevatte. Toch sleepte het wat lang aan en bleef ik aan het einde wat op mijn honger zitten. Ik wilde vooral weten wat er na het einde volgde, in plaats van de aanloop naar dat einde. Die was naar mijn mening wat te lang uitgesponnen. Ik ben wel heel benieuwd naar haar non-fictie boek dat er eind november aankomt. Want ja ik vind Lauren Graham een topwijf! Of verwar ik haar met Lorelai Gilmore? Volgens mij zijn ze gewoon allebei geweldig ;-).
Waarom ik als papierliefhebber toch een e-reader kocht
Al vanaf jongs af aan, lees ik graag boeken. Ik herinner mij nog dat ik als kind Soezie Boebie van Marc de Bel op één dag uit las. Met de jaren las ik steeds minder boeken, tot ik mij dit jaar het voornemen maakte om terug wat meer moeite te doen. Ik heb mij dat nog niet beklaagd :-).
Een boek vasthouden en de geur van nieuwe boeken is nog steeds deel van de charme. Als er bij ons een folder op het werk aankomt, waar ik mee aan heb gewerkt, ruik ik daar trouwens ook altijd aan. Dat is een afwijking ;-). Bij folders gaat dat trouwens niet altijd gepaard met een goeie geur (iets met bepaalde inkt). Maar goed ik dwaal af. Ik had dus nooit gedacht dat een e-reader iets voor mij was. Tot ik dit stuk van Kelly las.
Ik zag er de voordelen wel van in, zeker om op reis te gaan. Ik neem elk jaar wel minstens 4 boeken mee op reis, waarvan ik er dan maar één lees. Ik heb nl. graag keuze en beslis pas ter plaatse wat het wordt. Maar ondertussen zit ik wel met een hoop overtollige kilo’s te zeulen. Bovendien raakt mijn boekenkast (die sowieso veel te klein is, ooit wil ik er zo één als in Het huis) stilaan vol. Dus had ik mezelf een belofte gemaakt en besloten: als ik dit jaar effectief 12 boeken kan lezen, dan koop ik mij een Kindle.
Tot ik in juli plots tot de conclusie kwam dat er eigenlijk geen reden was om tot het einde van het jaar te wachten. Die twaalf boeken dat gaat nl. lukken en we gaan in september op reis. Ik wil niet weer met die boeken gaan zeulen. De goeie ervaring van collega Katleen met haar Kindle deed me helemaal overstag gaan. En dus heb ik er nu ook één in mijn bezit. Voorlopig heb ik er enkel nog maar fragmentjes op gelezen, omdat ik nog papieren boeken had liggen van het boekenfestijn die ik eerst wilde lezen. Voor september ben ik er echter helemaal klaar voor. Ik heb al wat boeken aangekocht en zal dus kunnen kiezen zonder het bijbehorende gewicht. Voorlopig staan volgende boeken klaar: Me Before You, A Little Life, Harry Potter and the Cursed Child en Mrs. Peregrine’s Home for Peculiar Children. En ik heb ook nog een fragment gedownload van Vele Hemels boven de Zevende.
Als er iemand nog boekentips heeft dan hoor ik het graag …
Liefde voor het boek
Ik lees al graag vanaf het moment waarop ik dat kon. De laatste tijd komt het er niet veel van. Te weinig uren in een dag en met mijn serieverslavingen wint de tv het vaak van het boek. De zomer biedt op dat gebied wel vaak beterschap. Mijn liefde voor boeken heb ik te danken aan mijn mama, die s’ avonds trouw voorlas, en aan mijn leerkracht van het derde leerjaar (juffrouw Lydia als je dit zou lezen, ik ben het nog niet vergeten :-)). Ze las voor uit Het ei van oom Trotter, een prachtig boek van Marc de Bel, nog steeds mijn favoriete jeugdauteur. Zijn verhalen zijn steeds prachtig geschreven, het is alsof je er middenin staat. Veel van zijn boekencovers werden geïllustreerd door Jan Bosschaert. Nog steeds heb ik geen boek met een mooiere cover dan de Katten van Kruisem in mijn bezit:
Als kind kon ik echt helemaal wegzinken in zijn verhalen. Ik hield van de manier waarop zijn fantasie werkte. Ik heb ook aan al die boeken fantastische herinneringen. Zoals die zomer met slaappartijtjes bij een vriendin die een paar straten verder woonde, waarin we boeken van de Boeboeks lazen (het laatste van de drie zelfs op één dag). Of de zomer waarin we beiden verdiept waren in Blinker en de bakfietsbioscoop.
Ik werd in die tijd lid van de Belhamelsclub en won ooit ticketjes voor een lezing door hem. Daarna ging ik trillend om een handtekening vragen. Ik was verder supertrots toen ik ontdekte dat we onze verjaardag deelden. Toen ik vorig jaar op de boekenbeurs was, liep ik hem gewoon voorbij. Zo vergankelijk zijn die dingen dus. Toen ik erachter kwam dat zijn nieuwste een Blinkerboek was, had ik wel wat spijt. De moord op Miss België staat dus hoog op mijn verlanglijstje.
Ik heb van geen enkele auteur meer boeken dan van Marc de Bel. Vorig jaar ontdekte ik dat ik mijn exemplaar van de Zusjes Kriegel kwijt was. Mijn mama hoopt het na haar verhuis terug te vinden in een van de verhuisdozen. Anders zal ik op zoek moeten naar een tweedehandsversie. Die tekeningen van Jan Bosschaert weet je wel, de nieuwe versie heeft die niet. Er zijn zo veel mooie herinneringen verbonden aan die boeken. Door hem wilde ik ook lange tijd schrijver worden. Die droom is nog niet volledig opgeborgen, maar ik vrees dat ik toch te weinig fantasie heb om dat soort verhalen te schrijven :-).
Ik ben hem alvast eeuwig dankbaar voor alle prachtige verhalen die ik dankzij hem heb mogen lezen en beleven. Als ik ooit een kindje heb, hoop ik de liefde voor boeken en die voor zijn boeken door te geven. Het eerste lange verhaal dat ik voorlees, wordt ongetwijfeld Het ei van oom Trotter.