Zoals al veelvuldig besproken, gingen we op 16 mei voor mijn verjaardag eten in The Jane in Antwerpen. Ik was op voorhand van plan om alles mooi te fotograferen en hier op de blog een uitgebreide review neer te pennen. Het probleem was dat de hele ervaring voor mij wat tegenviel en dat ik dus lang getwijfeld heb of ik er hier überhaupt wel iets over zou schrijven. Ik vertel namelijk niet graag negatieve dingen als ik weet dat dit een momentopname is. Een maand later zou ik het eten misschien wel schitterend zou gevonden hebben. Het is niet voor niets dat ze daar na een jaar al een ster hebben binnengehaald en het kan ook aan mij gelegen hebben. Maar aangezien ik hier op de blog meermaals vermeld heb dat ik er ging eten, kan ik het moeilijk doodzwijgen.
Waarom viel het dan zo tegen? Omdat in bijna elk van de 8 gerechten (waarin de amuses niet waren inbegrepen) zuur zat. En laat mijn maag het niet begrepen hebben op veel zuren, onder het motto: overdaad schaadt! Ik dacht dus dat het volledig aan mij lag, toen ik opeens zei: “maar nu is dat weer zo zuur!” En dat stak m’n gezelschap blijkbaar ook tegen. Het was dus gewoon een beetje te veel van het goede. Sergio zelf heb ik niet gezien in zijn keuken, die zal te druk bezig geweest zijn met ‘Mijn Pop-uprestaurant’, maar ik ben ervan overtuigd dat Nick Bril hetzelfde niveau haalt. Ik ging uiteindelijk voor het eten.
We waren met de trein gegaan, zodat we de aangepaste wijnen konden drinken, maar zagen nergens de prijs daarvoor. Omdat we nog wel al eens in een restaurant met een ster waren gaan eten en dan ook altijd de aangepaste wijnen hebben genomen, gingen we ervan uit dat dit een pakketprijs zou zijn (zoals dat tot nu toe altijd het geval was). Dit is onze eigen fout, we hadden dat moeten vragen. Maar uiteindelijk hebben we dus elke wijn per glas betaald. Met als uitschieter de champagne, die zowat 17,5 euro per glas kostte. De aperitief stond in die andere restaurants ook altijd wel apart op de rekening, meestal was die van het huis daar ook champagne, maar die 17,5 is voor ons toch echt wel een record. Laat ons zeggen dat we dan ook lichtjes achterover vielen toen we de rekening kregen. Vooral omdat The Jane bekend staat als goedkoop sterrenrestaurant. De hoeveelheid eten in verhouding met de prijs van het menu valt inderdaad mee. Maar in het verleden hebben we dus vaak lekkerder gegeten (toegeven dan met 1 of 2 gangen minder, maar dat was voor mij altijd ruim voldoende) en kwamen op het einde van de rit veel goedkoper uit.
Ik heb het wel niet aan mijn hart laten komen. De omgeving was mooi, het gebouw was prachtig en het personeel was supervriendelijk. Dat mag ook gezegd worden, vind ik. Dat het een momentopname is, besefte ik eens te meer toen ik vrienden en kennissen die er al eens waren gaan eten, met deze ervaring confronteerde. Zij konden zich niet herinneren dat er in elk gerecht wel iets zuur zat. Nu zijn wij dus in de lente gaan eten. Een seizoen waarin citrustoetsen wel meer gebruikt worden, misschien was het daarmee. Of misschien ben ik echt gevoeliger voor zuur dan andere mensen (hoewel de reactie van m’n gezelschap daar dan niet mee strookt). Het was dus vooral iets heel persoonlijk. Zeker is dat ik in de toekomst voor mijn verjaardag toch maar terug voor een van onze bekende waarden ga kiezen :-). Wetende dat daar wellicht wel op mijn verjaardag zelf was kunnen gaan eten. Aja en zo van elke gang foto’s nemen, dat is voor mezelf een utopie heb ik gemerkt. Ik eet het toch liever op dan daar telkens met mijn smartphone boven te hangen :-D. Er is aan mij bovendien geen groot fotograaf verloren gegaan.
Oei, da’s jammer. Vrienden van ons zijn er enkele weken geleden geweest en waren lyrisch. Ik wil er zeker nog eens heen ooit. Wat een heerlijk gebouw en prachtige geserveerde gerechten hé; Jammer dat het voor jullie wat tegenviel…
Ja iedereen van mijn vrienden en kennissen die er geweest was, vond het ook geweldig. Het was wel allemaal mooi gepresenteerd, da’s waar :-)!
Daar heb ik altijd schrik voor als ik bij een duur(der) restaurant boek, dat het gaat tegenslagen en dat je dan zoveel geld neertelt. In Leuven zijn we nog niet duurder gegaan dan Julia & Elias, een aanrader trouwens, zijn we intussen al enkele keren geweest, maar volgende keer wil ik toch eens voor iets anders gaan, kwestie van afwisseling en horizon verruimen. The Jane moet ik op mijn lijstje zetten, hoewel liever ook niet voor de lente dan want zuur is ook niet mijn favorietste ingrediënt! 🙂
Vandaag, 25 mei 2016, ben ik ook met mijn vriend gaan eten in The Jane. En ik had identiek dezelfde ervaring als jij. Ik ben op deze blog terechtgekomen door in Google “The Jane zuur” in te tikken. Ik wou weten of het nu echt aan ons lag, want de meeste mensen zijn zo lovend. Ik heb nu enkele uren later nog altijd een zure smaak in mijn mond. Het was een ervaring, met al dat attente personeel, maar het zal bij deze ene keer blijven.
Ben blij dat ik eens een gelijkaardige mening te horen krijg. Ik hoor nu nog steeds: “allé dat is daar toch kei goed?” Ben onlangs eens gaan kijken ofdat het een toevalstreffer was (in de slechte zin dan) op tripadvisor. Alle mensen die het een slechte recensie gaven, spraken over te veel aan zuur of aciditeit. En er was zelfs één iemand die zei dat het in Pure C ook van dat is. Dus jammer, maar geen Sergio Herman restaurants meer voor mij :-D.