Winterslaap

Zo voelt het elk jaar weer. Het einde van de herfst en de winter breken aan en als het fysiek mogelijk was, zou ik mij in een slaap kunnen hullen die tot aan de lente duurt . Kan iemand mij wakker maken op 21 maart alstublieft? Ik denk dat ik meestal last heb van wat de klassieke winterdip wordt genoemd. Als ik de kans heb, zal ik later wellicht een van die gepensioneerden worden die gaat overwinteren in het buitenland. Bij voorkeur wel ergens anders dan in Benidorm ;-). Het is echt heel vervelend, want tijdens de weekends slaap ik veel meer uren dan in de lente. Wat ook minder tijd geeft om nuttige en leuke dingen te doen. Tijdens de week lig ik ‘s avonds al vaak vanaf 8u te slapen in de zetel. Ik zou in mijn bed kruipen als het kon, maar door mijn reflux mag ik de eerste drie uur na mijn laatste maaltijd niet volledig plat liggen. In ons bed is dat geen optie, want dat is niet verstelbaar. Dus wring ik mij maar in een oncomfortabele positie (auw mijn nek) in de zetel, zodat ik toch wat kan slapen. Wat dan weer tot hoofdpijn leidt van een verkrampte nek.

Ik begon er al half moedeloos van te worden. Van bloggen komt niks meer in huis en ik wil niet zo iemand worden die constant moet schrijven: “sorry dat jullie weer weken niets van me hoorden.” Wat ik nu al voor de derde keer aan het doen ben trouwens. A Little Life heb ik eindelijk uitgelezen (waarover later meer), maar het volgende boek dat klaarlag (Vele hemels boven de zevende) vordert maar met mondjesmaat. Het was al een paar weken eerder in me opgekomen dat ik misschien wel weer eens tekorten had. M’n lichaam neemt slecht ijzer op en ook b12 (dat laatste door de maagmedicatie die ik neem). Bovendien heb ik van nature uit een lage bloeddruk. Dus bij mijn laatste check-up bij de gynaecoloog, vroeg ik om mijn bloedwaarden ook meteen op tekorten te controleren. Ze zou me iets laten weten als ik supplementen nodig had, zei ze. Ik hoorde niets en legde me er bij neer dat de winterdip dit keer gewoon harder toesloeg. Zou dat dan elk jaar erger worden?

Tot ik vandaag langs mijn huisarts passeerde. Ik moest een voorschriftje hebben voor mijn maag- en allergiemedicatie. Ik vertelde haar wat er scheelde en ze ging naar de bloedwaarden kijken die ze van de gynaecoloog kreeg. B12 bevond zich op de ondergrens, ik had geen ijzertekort, maar wel een Feritine-tekort, wat ook opgelost kan worden met ijzersupplementen. En uiteraard was mijn bloeddruk weer laag. Supplementen werden voorgeschreven en uit ervaring weet ik dat dat meestal wel helpt. Binnenkort vlieg ik dus weer door het leven (alleszins dat hoop ik toch ;-)). En tot dan slaap ik gewoon wat meer dan anders, want toegegeven soms kan dat wel goed doen!

Tulpenpluk

Gisteren trokken we naar Berendrecht voor de Tulpenpluk, een fantastisch initiatief van Stad Antwerpen. Naast de groendienst in Berendrecht ligt een grote tulpenweide die de stad openstelt voor het publiek. Iedereen mag er tien tulpen gaan plukken en meenemen naar huis.

2015-04-19 13.05.42

Zo gezegd zo gedaan, we trokken naar Berendrecht, parkeerden ons op de daarvoor voorziene parking. En trokken (wegens lange wachtrijen voor de pendeldienst) te voet naar de tulpenweide. Dat bleek goed mee te vallen, want na een dikke tien minuten stappen waren we er al. Aan de weide stond een massa volk aan te schuiven, maar ook dat viel goed mee. Na een half uurtje hadden we ons schaartje en konden we onder een stralend lentezonnetje aan de slag.

2015-04-19 13.21.13

Verder was er heel wat randanimatie zoals een kinderdorp, picknickweide, lentebar … Maar om de tulpen wat te sparen, zijn we na een snelle hap terug huiswaarts gekeerd. Alwaar ons huis werd opgefleurd met de prachtige boeketten. Voor herhaling vatbaar dus :-).

2015-04-19 15.14.21

Daar is de lente … #boostyourpositivity

Gisteren was een serieuze topdag en wel om volgende redenen:

– Blogbrunch: Na een slechte nacht stond ik om 8.30u op om richting blogbrunch te trekken, maar de goesting en de zonnestraaltjes lieten de vermoeidheid al snel verdwijnen. Om 9.15u pikte blogster Ilse me op in Mechelen, onderweg vervoegden blogsters Liesbeth en Annelyse de rit. Toen ik vrijdag de oproep van Ilse las, twijfelde ik nog even of ik erop zou ingaan. Ik zou niet alleen naar een evenement gaan waar ik niemand kende, maar ook nog eens 1,5 uur in de auto zitten met drie ‘wildvreemden’, maar ik dacht bij mezelf gewoon doen. En het bleek een superbeslissing, met drie andere loopsters in de wagen was er wel wat gespreksstof en al gauw werden de gesprekken heel persoonlijk. Ilse bleek dan ook nog eens zonder veel problemen de weg te vinden in Gent. Iets waar ik zelf altijd problemen mee heb (het alternatief was daarom de trein). Respect dus :-).

Aangekomen op het event bij Bar Bidon kreeg ik direct bubbels aangeboden en zag ik al het lekkers op de tafel staan. Het buffet bleek trouwens niet alleen lekker, maar ook gezond: Tabouleh, een slaatje met tomaat en avocado, quinoa, gerookte zalm … homemade granola … Over het minicroissantje en minichocoladebroodje dat ik ook vlotjes naar binnen werkte, zwijgen we dan even ;-). Die granola bleek trouwens een ontdekking van formaat. Muesli dat is niet aan mij besteed, zeker niet in combinatie met melk, en havermout eet ik enkel als ik er pannenkoeken kan van maken. Die granola daarentegen smaakte, gaf me energie en zorgde snel voor een voldaan gevoel. Ik koos er wel voor om het zonder yoghurt of melk te eten, maar dat was al smaakvol genoeg. Blijkbaar kan je het met platte kaas combineren en laat me daar nu wel zot van zijn (en mijn maag ook). En wat helemaal top was, op het einde van deze brunch voelde ik me nog kiplekker. Normaal protesteert mijn maag altijd na een brunch, het is te veel, te vettig en allemaal te lekker. Het is dus mogelijk om daar een beter evenwicht in te vinden.

2015-03-08 11.33.21    2015-03-08 12.49.21

2015-03-08 12.35.18   2015-03-09 08.50.15

Bovenop de lekkere maaltijd volgden er fijne babbels met heel wat bloggers en kon ik van het eerste lentezonnetje genieten. In volle zon voelde het al bijna aan als zomer, zalig. Die vitamine D had ik duidelijk gemist. Er stond verder een fotograaf klaar om onze aanwezigheid op de brunch te vereeuwigen. Gewoon een quote op het papier schrijven en alleen of per twee naar de fotograaf gaan, zo had ik het begrepen. In een impuls ging ik samen met Annelore voor de camera. Allemaal goed en wel tot de fotograaf ons vroeg om wat spontane dingen te doen. Euhm paniek, een model is duidelijk niet aan mij verloren gegaan. “Pak elkaar anders eens is vast?” “Oké, we kennen elkaar vijf minuten.” Het fotomoment zorgde dus wel voor heel wat hilariteit.

Mijn batterijtjes begonnen zich helemaal op te laden en bij het naar huis gaan kregen we nog een goodiebag van Danone vol met Activia Fusion. Nu ben ik normaal wel geen yoghurteter, maar in de loop van deze week ga ik deze goodies zeker een kans geven.

2015-03-08 15.51.44

Dank je Ilse voor de lift! Dank je Danone, Kelly en Lies voor dit evenement en voor de hele #boostyourpositivity-maand. Hopelijk kunnen we dat volgend jaar terug opnieuw doen. En ik heb weer geleerd dat ik veel vaker dingen moet doen buiten m’n comfortzone. Als ik kon, ging ik naar het bloggersevent in Antwerpen op 28 maart, maar ik heb helaas al andere plannen.

– Terrasjesweer: toen ik terug was van Gent, was er nog tijd om voor de eerste keer in 2015 een terrasje te doen. De terrasjes in de zon zaten dan wel allemaal vol en de carnavalsstoel (“was dat vandaag?”) zorgde voor hels kabaal, maar dat kon de pret niet bederven. Een terrasje op de Wollemarkt dan maar, zonder zon, maar minstens even gezellig.

– Moochie: terwijl we zochten naar een terrasje ontdekte ik dat er een moochie op de IJzerenleen komt. Yoghurtijs daar ben ik wel fan van en mijn maag apprecieert het meer dan roomijs. Iets om naar uit te kijken.

2015-03-09 17.41.37

Kortom zo’n zondagen mogen er meer zijn. Hopelijk snel nog van dat!