Dat oktober geen topmaand zou worden, wist ik al toen ik te horen kreeg dat het kindje dat ik deze maand zou krijgen er nooit zou komen. Ik probeer daar zo positief mogelijk mee om te gaan, want het had allemaal nog veel erger kunnen zijn. Ik leef nog en ik probeer dit te zien als een kans om eens te meer van het leven te genieten. Ik wil ook niet zagen en klagen. Dat is voor niets nodig. 2016 bracht al bij al toch al heel wat mooie momenten. En er zullen er zeker nog komen. Om nog maar van 2017 te zwijgen :-).
Toch kwam het deze maand al een aantal keer als een donderslag bij heldere hemel, dat besef: “hoe anders zou mijn leven geweest zijn?” Anderzijds ook het besef: “ik heb kanker gehad en dat was behoorlijk rot.” En de nasleep die daar nog steeds mee gepaard gaat overigens ook. Ik zal echt blij zijn als die maandelijkse bloednames en die controles bij de gynaecoloog eropzitten. En dan een andere vraag die constant door mijn hoofd spookt: “wat als het volgende keer weer zo fout gaat?” Ik laat mijn leven niet bepalen door angst, dus dat gaat ons zeker niet tegenhouden om opnieuw te proberen, maar het speelt wel.
Verder is het ook te druk naar mijn zin, zowel op het werk als privé. Sommige zaken heb ik aan mezelf te danken, in sommige heb ik ook nog veel zin. Andere zijn er te veel aan op dit moment. Ook het verlengde weekend zal geen rust brengen, maar gelukkig staan er wel een heel aantal zaken op het programma waar ik wel veel zin in heb. En november wordt beter, dat weet ik nu al. Dan zit ik de helft van de nasleep (dat gaan we vieren, elke reden is goed genoeg ;-)), kan ik naar de boekenbeurs, want ik won kaartjes met Lannoo. En kan ik hopelijk op 11 november wat tijd maken voor quality time.
Mijn excuses dus dat het hier zo stil is. Ik heb nochtans veel te vertellen, maar ik kom er niet aan toe. Hopelijk vind ik ook daar in november de nodige tijd voor :-).
Over brunch!
Zeker en vast, want daar kijk ik dus ook erg naar uit :-).
Hey zusje, heel begrijpelijk wat jij en mijn broer allemaal hebben moeten doorstaan…
Maar ik vind dat jij heel fier mag zijn op jezelf. Je hebt het allemaal we doorstaan! Het zal niet altijd even gemakkelijk zijn,…
Ik geloof dat jullie nog een mooie toekomst tegemoet gaan! ?
Dank je lieve zus, het ergste is nu hopelijk voorbij. Er zijn gelukkig veel meer betere momenten dan slechte ? en tot snel!
“Rot” is inderdaad wel de juiste term… Zo kl*te voor jou hé.
Maar het is goed dat je je zinnen kan verzetten en inderdaad, op naar november… En naar december, dan gaan we brunchen in A-Town!!!!
Knuffel xxx
Ja hoor, ik moet nog steeds beslissen of ik nu bij Mirlo’s of Charlie’s reserveer. Hoog tijd om de knoop door te hakken :-). Heb er veel zin in, ook voor jou een dikke knuffel xxx.
Misschien tot op de boekenbeurs! Ik ga er een paar keer naartoe! 🙂
Ik ben uiteindelijk vorige week zondag geweest, maar we hebben elkaar niet getroffen :-). Ik was wel blij om er te kunnen rondlopen. Op een paar uurtjes waren we er wel door, maar net daarom was het fijn om vrijkaarten te hebben. Dan heb je niet zo het gevoel dat je er toch zeker alles moet uithalen, want het heeft wel 10 euro gekost! We waren op ons gemak, hebben een paar gratis boeken gescoord bij Het Nieuwsblad (door ons abonnement te verlengen). En ik heb toch één boek gekocht. Hopelijk kan het volgend jaar terug zo.
Ik was er zaterdag. Jammer, misschien dat het een volgende keer eens lukt! 😉
Het woord “rot” is inderdaad van toepassing. Hopelijk kan je je zinnen wat verzetten op de Boekenbeurs en wordt november een fijne maand.
De Boekenbeurs was inderdaad fijn, maar dit relatief rustige weekend, wordt nog beter. Vandaag al wat gezwommen en verder beetje tv-kijken en lezen. En op zaterdag avond naar het verjaardagsfeest van een vriendin en zondag naar dat van m’n grootvader :-).
‘t zal wel zijn dat oktober er extra hard op in hakte, het verschil tussen wat is en wat had gekund was waarschijnlijk zelden zo pijnlijk duidelijk. Na het fysieke aspect komt het mentale dat minder bekend is, een soort rouwproces waar je door moet. Dat vraagt evenzeer zorg en energie van je, ook al moet je het combineren met werken en al de rest. Alles wat je denkt en voelt moet gedacht en gevoeld worden en dat is behoorlijk slopend. Dus wens ik je veel lief zijn voor jezelf, veel liefde om rondom je te voelen en warme dekentjes om onder weg te kruipen.
Dankjewel :-). Er zijn gelukkig veel dekentjes en dit weekend is er ook iets meer tijd voor rust dan het vorige verlengde weekend. Ik ga mij zo meteen achter Grey’s Anatomy zetten en heb straks ook nog mijn Kindle om verder in ‘A Little Life’ te lezen. En deze avond gaan mijn man en ik lekker eten. Dus ja er wordt hier zorg gedragen voor mezelf. En je hebt gelijk da’s soms echt nodig.
Heel veel warme momentjes stuur ik jouw richting uit! Het kan nu alleen maar beter gaan, daar duim ik voor.