Het wordt dringend tijd om aan de lentekuis te beginnen. Alleen lijk ik er dit jaar maar niet aan toe te komen. Vorig jaar begon ik er begin maart aan. Nadat ik in 2012 tijdens een van de heetste weken van juli mijn keukenkasten onder handen had moeten nemen, had ik besloten: dit nooit meer. In 2013 verhuisden we en kregen ons nieuwe huis en onze meubels sowieso een stevige poetsbeurt.
In 2014 begon ik met een plan. Elke weekend zou ik één kast opruimen en poetsen. De keuken zou ik in twee of drie keren doen. Was er een weekend waarop het schitterend weer was, dan zou ik het plan negeren en naar buiten gaan. Maar genoeg regenachtige dagen om alles rond te krijgen. Ik startte begin maart en eindigde begin juni (sneller dan gepland, want ik had eind juni als deadline voorop gesteld). Fijn was het niet altijd, maar doordat ik de lat laag had gelegd, had ik nog ruim de tijd om tijdens het weekend leukere dingen te doen. Bovendien was het voor bepaalde kasten zeker eens nodig: lees de voorraadkast, de kleerkast (niets fijner als ruimte voor nieuwe kleren) … Ik was tevreden over hoe het allemaal gelopen was. Volgend jaar zou ik het terug zo aanpakken.
En nu is het 2015, het is al eind maart (hoe komt dat trouwens?) en en er is nog geen enkele kast gekuist. Elk weekend heb ik van alles gepland en vooral van alles dat leuker is dan poetsen. En dat gaat de eerstkomende weken nog niet veranderen. Toch ga ik het proberen, zondag moet en zal de televisiekast gepoetst worden. Daarna beloon ik mezelf met een tripje naar het boekenfestijn.
ik ben gek op belegde broodjes, maar aangezien ik die nooit “nodig” heb, hou ik die als extraatje voor als ik gepoetst heb.