Keuzestress

Je leven bestaat uit keuzes. En kiezen is verliezen, zeggen ze wel eens. Mensen die me kennen, weten dat ik makkelijk knopen doorhak en dat ik nogal een willetje heb. Dat ook. Ik heb al eens gehoord dat ik vaak krijg wat ik wil. Of dat in 2018 zo zal zijn, zal de toekomst moeten uitwijzen.

Maar m’n huidige situatie (ik vertel daar later wel eens meer over) zorgt er ineens voor dat ik twijfel over de keuzes die ik maak.

En dan sta je voor een dilemma dat eigenlijk gewoon een first world problem is. Ga ik in oktober alleen op reis naar NY en Washington DC? En ga ik daar nog eens naar Bruno Mars kijken? Ik heb deze zomer nl. al veel optredens gezien en den Bruno was van het beste wat ik tot nu toe zag (de zomer is natuurlijk nog niet voorbij). En vorige week ontdekte ik dat hij in Brooklyn optreedt in de periode dat ik plande naar NY te gaan.

Of doe ik een Joker-reis naar Thailand-Laos en Cambodja? Een reis waarvoor een vriendin van me al heeft ingetekend. The struggle is real!

Sowieso zal er een keuze moeten gemaakt worden en lang heb ik niet meer. En kiezen is dus verliezen. Maar ook iets winnen in dit geval: ervaring, reizen, geluk … ik moet misschien maar niet te veel zagen ;-).

USA and the winners (and losers) are!

Het zijn misschien vijgen na Pasen, want onze reis naar de westkust is al bijna een half jaar geleden. Maar toch wil ik jullie deze post niet onthouden. Het was een reis met vele hoogtepunten en ook laagtes. Geen persoonlijke laagtes gelukkig. Ik heb het dan meer over het verkeer bijvoorbeeld. In mei 2012 liep het daar allemaal nog redelijk gezapig, maar nu heb ik een aantal keren doodsangsten uitgestaan. Laat ons zeggen dat de rijkunsten van de Amerikanen er niet op verbeterd zijn. Waar ik het in 2012 nog een openbaring vond in vergelijking met ons verkeer dat altijd best heftig is, was het nu het totaal omgekeerde. Maar goed, genoeg daarover, graag zet ik mijn favorieten (en minder geliefde zaken) eventjes op een rij.

Auto die ik het meeste zag: Toyota Prius. Hun wagenpark verschilt trouwens erg van het onze.
Slechtste eten: Jack in the Box. Denk McDonalds maar dan 1.000 keer vettiger. Dat ik er geen indigestie aan overhield, verbaast mij nog steeds. Het vet druipte letterlijk van en vantussen de hamburger.
Beste eten: Max’s Bistro in Fresno. Ik at er een steak om duimen en vingers van af te likken. Op de voet gevolgd door Centro Woodfired Pizzeria in Cedar City. Het moet sinds een vakantie in Italië geleden zijn dat ik nog zo’n goede pizza at. Prijs-kwaliteit was Los Domingos in Barstow het beste. Ik dronk er ook een geweldig lekkere margarita. Normaal vind ik dat maar niks, omdat daar tequila inzit en ik dat meteen proef, maar dit was dus duidelijk met een betere tequila dan ik gewoon was. Omdat dit restaurant verbonden was aan ons hotel van die nacht, kregen we er de volgende dag ook ontbijt en dat was een van de betere ontbijtjes die ik gegeten heb. Wie zegt dat het eten in Amerika op niks trekt, is trouwens verkeerd. Ik heb enkel slecht gegeten in de Nationale Parken en de paar keer dat we voor junkfood gingen. En dat was in 2012 niet anders.
Favoriete keten om te eten: The Cheescake Factory. Die Godiva Chocolate Cheesecake is nog steeds ‘to die for’.

2015-09-15 18.48.24
Favoriete park: nog steeds Bryce Canyon, op de voet gevolgd door Zion (ik dacht echt dat ik daar elk moment ‘Welcome to Jurassic Park’ ging horen). Uit onze vorige reis naar de westkust vond ik Antilope Canyon trouwens ook een dikke aanrader, maar dat heb je na één keer wel gezien. Yosemite was ook top!

Minst favoriete park: Joshua Tree National Park, ja het was daar mooi, maar op den duur heb je die Joshua Trees wel gezien. Als ik de parken die we in 2012 zagen erbij neem, was Grand Canyon trouwens ook een teleurstelling. We zijn daar dit keer dan ook niet terug naartoe gereden. Maar als je in de streek bent, moet je het wel minstens één keer gezien hebben.

Leukste dier: chipmunks, het woord alleen al. Voor mij onvertaalbaar, want het is niet echt een eekhoorn, al lijkt het er wel op. En superschattig :-).

Hier hoef ik niet per se terug te komen: San Francisco. Ik weet dat er heel veel SF-liefhebbers zijn, maar ik hou niet van die stad. Ik ben er nu twee keer geweest en ik voelde mij er twee keer echt onveilig. De tweede keer ging ik enkel terug, omdat ik de eerste keer Alcatraz niet had kunnen zien. Dat is nu gebeurd en ik hoef er echt niet meer terug te gaan. Zeg nooit nooit natuurlijk, heb ik ooit wel kinderen en reis ik terug naar de USA en willen die de stad graag zien, dan ga ik hen dat ook niet ontzeggen. Maar voor mezelf heb ik het er echt mee gehad.

Favoriete stad: LA, ik zou daar echt doodgraag wonen (in The Hills of aan de stranden, niet downtown LA, da’s ronduit lelijk). Die zon, die stranden, de mensen die goed gezind zijn. Dat geldt trouwens ook voor Sonoma, een gezellig stadje vlakbij Napa met minstens even lekkere wijnen. LA en Sonoma worden trouwens op de voet gevolgd door Las Vegas, daar zou ik niet kunnen wonen, maar ik vind het daar zo geweldig. In 2012 dacht ik nog dat dat niks voor mij zou zijn, maar het feit dat je na een drukke reis gewoon enkele dagen aan het zwembad kon liggen vond ik superfijn. Tijdens deze reis zouden we oorspronkelijk niet teruggaan, maar kwamen we er toch terecht. We gingen naar ‘O’ van Cirque du Soleil, een prachtig spektakel dat ik aan iedereen kan aanraden. En we brachten terug een hele dag door aan het zwembad. En als ze mij morgen vliegtuigtickets aanbieden naar daar, ben ik direct weg. Maar dus niet om te gokken, want dat zegt me weinig.

Not my finest moment: toen we gingen wandelen in Yosemite (de tweede dag dat we er waren) en ik mij niet zo top voelde. Daardoor al na een half uur liep te zagen dat ik naar de wc moest. Na eindelijk een wc gevonden te hebben, begon te zagen dat mijn voeten pijn deden (wat ook zo was, ik had achteraf blaren) en wilde dat die wandeling van 12 km zo snel mogelijk voorbij was. Gelukkig zagen we op het einde nog herten van heel dichtbij. Dat maakte het toch de moeite waard.

2015-09-07 16.34.58
Not my finest moment 2: op de boot in Monterey. Een tripje van 4,5 u waarvan ik mezelf op eigen wilskracht 4 u dwong om niet te kotsen. Dat is gelukt en hoewel ik er wellicht uitzag als een lijk, heb ik mij verder wel gedragen. Geen gezaag met andere woorden. Ik heb ook walvissen gezien en dat was superfijn, maar ben toch niet geneigd om nog snel walvissen te gaan spotten. Jammer wel, want dat had zo fijn kunnen zijn en ik wil eigenlijk ook nog wel ooit eens een orka zien, maar dat zeeziek worden dat gaat er wellicht nooit afgaan. En die trip was echt de hel voor mij. Achteraf bleek ook dat de foto’s van op de boot mislukt zijn (te donker), dus nog een extra domper.

Topschoeisel: mijn Teva’s (not approved by Jani). Alle wandeling, buiten die ene van Yosemite die ik hierboven beschreef, heb ik op mijn Teva’s gedaan. En was ik er niet mee uitgegleden de dag ervoor, omdat ik te weinig grip had, dan had ik die dag nooit mijn wandelschoenen aangedaan. Nog altijd spijt van, want zoals gezegd kreeg ik in die schoenen weer maar eens blaren (en na meer dan 10 wandelingen zouden die wel ingelopen mogen zijn) en in mijn Teva’s niet. Jammer dat ze voor wandelingen op rotsen dus te weinig grip hebben (ook in Zion viel ik ermee). Anders zou ik er altijd voor gaan tijdens wandelingen.

2015-09-17 20.54.26
Beste koop: Mijn Adidas-sneakers die in België 30 euro meer kosten en superaangenaam zitten.

2015-09-19 08.24.11

En jij? Ben je al ooit naar de USA geweest? Wat waren jouw hoogtepunten?

Update

We beginnen hier vandaag aan onze laatste week in Amerika met een bezoekje aan Zion en morgen aan Bryce Canyon. Daarna gaat het stilletjesaan terug richting LA. De stad waar ik zoveel van hou.

De reis was tot nu toe de max en er liggen wel al wat blogposts op stapel voor erna (zowel over de reis, als een tag van Trijnewijn … ) Alleen blijkt het niet zo simpel te bloggen op een iPhone of iPad zonder toetsenbord. We zijn nog  gaan kijken in LA voor zo’n toetsenbord, maar blijkbaar bestaat dat al niet meer voor ons oud exemplaar ?. Volgende keer de boel dus wat beter voorbereiden met andere woorden.

Soit meer schrijfmateriaal voor erna dan maar! Hier is het nog ochtend, maar bij jullie normaal al avond. Dus wens ik jullie een prettige weekend toe met hopelijk evenveel zon als hier!

Groetjes!

image

Tripje naar het vakantiesalon

Gisteren gingen we naar het vakantiesalon. Wat voor mij toch wel een teleurstelling was. Een paar jaar terug hebben we een roadtrip gedaan aan de Westkust van de USA. Dat is zo goed meegevallen dat we die reis nu graag terug willen doen. Bovendien zijn er nog een aantal zaken die we nog eens (terug) moeten bezichtigen. Zo zijn we vorige keer niet in Alcatraz geraakt, omdat we op voorhand geen tickets hadden gekocht en sneeuwde het in Yosemite (in mei!!) waardoor we niets van het park te zien kregen.

Vorige keer hebben we alles zelf geregeld. Vlucht online geboekt, huurwagen online geboekt, enkel hotel/motel voor de eerste nacht vastgelegd en dan stapsgewijs hotels/motels geboekt terwijl we op reis waren. Deze manier willen we aanhouden, want het gaf ons veel vrijheid. Daarom gingen we vooral naar het vakantiesalon voor een goede deal op een vlucht. Nu bleken Connections en Brussels Airlines zowat de enige standen waar we terechtkonden voor onze vlucht naar Los Angeles. De andere exposanten verkopen ofwel een reis met vaste route, ofwel gewoon geen vluchten naar Los Angeles. Bij Connections viel dan ook nog eens de internetverbinding weg terwijl een dame voor ons een offerte aan het samenstellen was. Ze beloofde ons daarop wel vandaag alle prijzen door te sturen.

Ik ben me dan maar gaan troosten met een mojito met passievrucht bij de cocktailbar.

MojitoDaarna wilden we nog een bezoekje brengen aan het chocoladesalon, maar de rij die daar voor de deur stond was ellenlang dus zijn we gewoon naar huis gekeerd. Vandaag zijn de prijzen van Connections zoals beloofd in onze mailbox beland en ze vallen goed mee. Het is dan toch niet voor niets geweest :-).