Vandaag is hij jarig. Hij wordt 83 jaar en eigenlijk is hij wel mijn held, want:

*Klagen of zagen, doet hij zelden of nooit. Hij neemt de dagen zoals ze komen en het duurt erg lang voor hij iets als pijn bestempelt. Als hij zegt dat hij zich niet goed voelt, dan weten we ook dat het serieus is.
*Nog altijd werkt hij hard in zijn tuintje en deelt hij met veel plezier zijn groenten uit. Zijn pompoenen gaf hij onlangs gratis weg aan alle geïnteresseerden. Hij legde ze vooraan zijn huis en plaatste er een bordje bij.
*Hij is een nieuwe man avant la lettre. Koken, kuisen, de was en de plas … Hij deed het jaren met veel plezier en goed.
*Jarenlang zorgde hij voor mijn grootmoeder, ‘ons Met’. Toen ze het mentaal moeilijk had, toen ze last begon te krijgen van haar gezondheid. En ook toen ze op het einde van haar zestigerjaren na een hersenbloeding dement werd, bleef hij voor haar klaarstaan. Hij leerde me dat echte liefde bestaat en dat dat een leven lang kan duren. De laatste drie maanden van haar leven bezocht hij haar dagelijks in het bejaardentehuis. Hij vindt het nog altijd spijtig dat hij ze niet tot haar laatste dag thuis kon blijven verzorgen.
*Geen boerenkoolpuree die zo lekker smaakt als de zijne. ‘Krulkolen’ noemen we dat. Ik heb er jaren naar gezocht naar die groente waar hij zo’n lekkere ‘petasj’ van maakte. Bleek boerenkool te zijn en gelukkig is dat tegenwoordig weer helemaal in om te eten ;-).
*Ondanks het feit dat zijn huwelijksleven z’n ups and downs kende (door de gezondheid van m’n grootmoeder), vertelt nog steeds de mooiste verhalen over m’n grootmoeder.
*Nu mijn mama het moeilijk heeft, vangt hij haar tijdelijk op tot ze naar haar eigen appartementje kan. Hij vindt dat de normaalste zaak van de wereld.
*Van hem heb ik nog veel te leren en iedere dag dat dit kan, prijs ik mij gelukkig.

Een hele gelukkige verjaardag ‘Pet’, ik weet dat je dit wellicht niet zal lezen. Daarom deed ik daarnet nog een belletje om je er persoonlijk één te wensen. En binnenkort kom ik ik zeker nog eens langs!