Foto van Jingda Chen op Unsplash

Ik ben sowieso niet de persoon voor het maken van voornemens rond nieuwjaar. Buiten eens wat meer boeken lezen of zo. Wat mij in 2016 lukte, maar in 2017 en 2018 dan weer niet.

Maar weet je wat, voor 2019 heb ik maar één voornemen en dat is er een gigantisch plezant jaar van maken. Wat er ook gebeurt. 2018 was niet mijn beste jaar, maar dat waren 2017 en 2016 ook niet. Eigenlijk ging het sinds 2015 alleen maar ‘down hill’. Dat is met momenten zeer confronterend. Al 3 jaar sturen vrienden en familie mij kerstkaarten waarin ze verkondigen dat het een beter jaar zal worden, maar het werd nooit beter. Dat is meteen ook de reden waarom ik dit jaar geen kerstkaartjes heb verstuurd. Nu al mijn excuses aan iedereen die er eentje verwachtte. Ik heb die van jullie allemaal ontvangen en ze staan hier mooi op mijn kast. En in 2019 krijgen jullie er ook eentje van mij, dat is beloofd!

Toch kijk ik op 2018 niet terug alsof het een rotjaar was. Dat doe ik met 2016 wel, dat was een gigantisch kutjaar (met weliswaar ook mooie momenten) waarvan ik vooral het verdriet herinner. 2017 was overwegend mooi, tot het eindejaar aanbrak en er tranen zijn beginnen vloeien die niet meer gestopt zijn tot in april/mei 2018. Maar vanaf juni 2018 zijn er nog zoveel mooie momenten geweest. Waarvoor dank aan mijn vrienden, mijn familie en mijn collega’s (die eigenlijk ook vrienden zijn ;-)) om mij op sleeptouw te nemen. En te besluiten dat ik niet te veel binnen moest zitten. Niet dat ik dat al veel doe :-).

Of 2019 beter zal worden, weet ik niet. Ik hoop wel dat ik nu alle shit die ik over me kon krijgen gehad heb. Maar zelfs als er nog shit zou zijn, dan zou ik dat wel overleven. Dat is het voordeel als de persoon waarvan je denkt dat het de ‘liefde van je leven’ is, je genadeloos dumpt. Als je dat overleeft, kan je alles overleven. Alleszins dat denk ik toch :-).

Dus dit jaar geen: ik ga meer boeken lezen, ik ga meer bloggen, ik ga het rustiger aan doen … dat laatste kan ik sowieso niet.

Ik ga dus niet stilzitten. Er is die bucket list nog weet je wel. Ik heb superveel plannen voor 2019, sommigen maken mij bang, voor sommigen koester ik de vrees dat ik ze nooit kan verwezenlijken (maar ik blijf toch proberen) en van sommigen word ik superenthousiast. Het eerste plan is normaal om vanaf februari elke dinsdagavond aan een klimmuur te hangen. Als die inschrijving lukt. En van daaraf zien we wel weer …

Ik wens al mijn lezers een prachtig 2019 toe. Met veel mooie dromen, veel plezier en weinig verdriet!