Getest: TomTom Runner 3 Cardio + Music

In een eerdere blogpost vertelde ik al eens hoe blij ik was om dankzij mijn TomTom tijdens het sporten eindelijk zonder draad door het leven te gaan. Ik beloofde toen al een uitgebreidere review en vandaag is het zover :-)!

img_1077

Een uitzonderlijke dag met veel stappen in Disneyland Parijs.

 

De voordelen:

  • De horloge meet hartslag aan de pols,  gedaan dus met die vervelende borstband die altijd in de weg zit.
  • Ik kan er mijn drie sporten mee meten: lopen, fietsen en zwemmen. Daarnaast gebruik ik het voor m’n core training (ik gebruik dan het sportschool-profiel). Verder heeft het horloge een profiel voor de loopband, voor indoor cycling, freestyle en een stopwatch.
  • Ik kan er mijn muziek voor tijdens het lopen rechtstreeks op zetten.
  • Het heeft een ingebouwde gps-functie en je kan syncen met heel wat sportapps. In mijn geval: Nike +, Runkeeper en Strava. Dit en bovenstaand puntje zorgen ervoor dat ik m’n iPhone niet meer moet meenemen tijdens het lopen. Ik had daarvoor zo’n armband. Met mijn 4s ging dat vlotjes, vanaf ik overschakelde naar m’n 6s werd dat vooral een last.
  • Er zit een stappenteller in. Voor mij was het eyeopener om te zien hoe weinig stappen ik soms op een dag zet.
  • Je kan het horlogebandje vervangen. Dat gaat erg makkelijk.
  • Zowel de horloge als de bluetooth-oortjes die ik erbij kreeg, kan je tussendoor opladen. Er zit voor elk een kabeltje bij met usb-uitgang, dus je hebt een usb-stekker nodig. Die krijg je er niet bij. De batterij van de horloge gaat bij mij momenteel nog tot een week mee. Alleen niet als ik ga fietsen, dan moet ik de avond voor de rit opladen en de avond erna opnieuw. Ik zeg momenteel, want ik ben het aantal loopkilometers weer aan het opdrijven (van 5 naar 10).
    De oortjes gaan redelijk lang mee. Een keer heb ik na het lopen eens het signaal gehoord dat ze bijna leeg waren. Anders laad ik ze gewoon één keer per maand op en dat is voldoende.

De nadelen:

  • In het zwembad meet het je hartslag niet. Wel het aantal gezwommen meters (je moet de lengte van het zwembad ingeven), hoelang je aan het zwemmen bent … Dat wist ik op voorhand niet, dus dat was toch een beetje een teleurstelling. Het meet ook aan de hand van het aantal slagen dat het voelt aan de arm waaraan je het hangt. Ik draag het tijdens het zwemmen rechts. Als ik op techniek werk en enkel op m’n linkerarm zwemmen, komt er geen enkele meter bij :-). Ook als je je armen niet hoog genoeg uit het water haalt, komt er weinig bij. Ik weet niet hoe het met schoolslag zit, want dat zwem ik voorlopig amper. Maar ik veronderstel dat dat ook wel gemeten wordt.
  • De keuze van de horlogebandjes is beperkter dan die van de Polar. Het bandje dat ik net supermooi vind, kan je enkel krijgen bij de versie zonder music en dus niet apart. Van de andere bandjes ben ik niet echt onder de indruk. Bovendien was mijn eerste bandje ook supersnel kapot, gelukkig werd dit door TomTom wel deskundig vervangen, omdat het nog binnen de garantieperiode was.
  • Je moet het horloge erg rond je pols aanspannen om je hartslag correct te meten. Voor mij voelt dat heel naturel aan. Begin dit jaar ging ik een conditietest doen in het UZA. De fysioloog daar vertelde me dat het voor sommige mensen minder evident is. Uit de test daar bleek wel dat mijn hartslagwaarden perfect overeenstemden met wat het ecg aangaf. Da’s beter dan bij mijn ander horloge vroeger. Daar had ik al wel eens een hartslag van ‘0’ (Euhm???), omdat de borstband even de weg leek kwijt te zijn. Maar het is dus erg persoonlijk.
  • Soms mis ik mijn telefoon wel eens onderweg. Gewoon, omdat ik een leuke foto wil nemen of omdat ik besef dat ik niet kan bellen als er iets zou gebeuren (ik ben van nature nogal onrustig). Ik wacht dan eigenlijk ook vol ongeduld op een Apple Watch waarmee je kan bellen.

Een aanrader?
Ik vind van wel, de nadelen wegen voor mij niet op tegen de voordelen. En ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn aankoop.

Wat kost het?

Die van mij kostte 299,95 euro met oortjes inbegrepen. Je hebt goedkopere versies, maar dan kan je er of je muziek niet opzetten of er is geen hartslagmeting aan de pols. Ik kocht ze trouwens bij de Running Store in Duffel en ik kan die winkel enkel maar warm aanbevelen. Zowel voor dit soort aankopen als voor loopschoenen.

Deze blogpost werd niet gesponsord. Ik kocht mijn TomTom-horloge zelf en ik kreeg ook geen korting.

Zwemles: 1 jaar later

Iets meer dan een jaar geleden, op woensdag 8 juni 2016, stond ik in het zwembad, een beetje met knikkende knieën, klaar voor mijn eerste zwemles. De geur van chloor die mijn maag helemaal deed draaien.

Met zwemmen en mij is het nl. altijd een haat-liefde relatie geweest. Al van bij de watergewenning verzon ik excuses om niet te moeten gaan. Hoeveel ik als kind toen gesmeekt heb om thuis te mogen blijven, omdat ik buikpijn had. Niet dat dat lukte, maar ik herinner me dat dus nog en toen was ik nog een kleuter. Waarom ik het toen zo hardvochtig haatte weet ik wel niet meer. Mss hadden de andere kinderen me kopje onder geduwd? Of mss was het omdat ik niet zo snel leerde als de rest? Geen idee …

Daarna kwam het moeilijk leren zwemmen en in het middelbaar hoor ik ze nog roepen: “Peeters, hoofd onder water”, waarna ik altijd een halve lengte moest zitten proesten. Niet voor niets zei m’n zwemleraar de eerste lessen dat hij de angst in m’n ogen zag als ik met m’n hoofd onder water moest. We gingen een 5-tal keer per jaar zwemmen in de middelbare school en minstens twee keer daarvan gebruikte ik mijn menstruatie als excuus. Want ja daar zijn geen andere oplossingen voor ;-).

Soit we zijn dus een jaar verder en ik zwem crawl zonder hulpmiddelen in een 25 meter bad. Zonder constant langs de kant te moeten rusten, omdat de conditie er nog niet is. Ik ben er nog niet helemaal, want ik span m’n core nog niet genoeg op tijdens het zwemmen, maar ook daarin ziet m’n zwemleraar verbetering. Traag maar gestaag lukt het me, dat zwemmen. Het is nu vooral grote liefde en veel minder haat. En die knikkende kniëen, de angst om met m’n hoofd onder water te gaan en dat misselijk gevoel als ik de chloor ruik. Dat is gelukkig ook allemaal verdwenen 🙂 …

‘Den Draad’

Sinds december ga ik draadloos door mijn sportleven. Toen ik in 2014 begon met lopen werd dat vaak bepaald door ‘den draad’. “Welke draad?”, hoor ik je nu denken. De draad van mijn de hoofdtelefoontjes die in mijn iPhone staken. Om één of ander manier zaten die altijd in mijn weg. Ik had eerst van Apple zelf, daarna ging ik sportoortjes halen. Die zaten beter in m’n oren, maar de draad zat mogelijk nog harder in de weg. Zo heb ik een aantal jaren gelopen, ik werd het gewend. En dan gaf mijn iPhone 4S de geest en liet ik me ondanks de, naar mijn mening, veel te dure aankoopprijs toch verleiden tot de aankoop van een 6S. Bleek dat ding eigenlijk superonhandig te zijn om aan je arm te hangen. Ik was meer bezig met het feit dat dat elke moment van m’n arm kon vallen, dan met het loopplezier.

Dus begon ik uit te kijken naar een sporthorloge. Liefst één waarop ik mijn muziek kon zetten en kon mee lopen, zwemmen en fietsen. Ik hou graag alles bij, dus een gps was ook mooi meer genomen. En als het even kon, had ik ook graag hartslagmeting aan de pols. Dan was ik in één keer ook die hartslagband rond mijn lijf kwijt (zo min mogelijk balast).

Ik was eigenlijk helemaal gewonnen voor de Polar M600, met mijn RS300x had ik nl. heel goeie ervaringen. Helaas bleek dat je aan de M600 helemaal geen muziek kon linken als je een iOS toestel had. Het was enkel compatibel met Android toestellen. Met heel veel pijn in het hart kocht ik mij een TomTom. Het was nl. niet 100% wat in gedachte had, maar ik ben uiteindelijk wel erg blij met mijn aankoop. Ik kreeg er ook nog bluetooth oortjes bij. Die zitten niet geheel perfect, dus als ik weer wat meer gespaard heb, koop ik er mij nog betere. Maar een gegeven paard kijkt men niet in de bek. Er zit bij deze oortjes enkel nog een verbinding tussen beide kanten. Die loopt achteraan mijn hoofd. Dus ik heb er geen last van tijdens het lopen. Fietsen heb ik tot nu toe nog niet alleen gedaan, dus daarvoor gebruik ik ze niet. En bij zwemmen mag je ze niet gebruiken, maar dat was ik ook niet van plan :-). Ze doen wat ze moeten doen. En het is echt een verademing om al die ballast (telefoon rond m’n arm, hartslagband en oortjes met draad) kwijt te zijn.


Ik ben trouwens ook erg tevreden over de werking van het horloge. Maar daarover later meer …