Over nostalgie en een plaat

Er is een plaat. Een plaat die ik van voor naar achteren gedraaid heb. Een plaat waarvan ik alle nummers ken en die mijn hart sneller doet slaan.

Een plaat die ervoor zorgde dat ik voor de eerste keer in mijn leven naar een U2-optreden ging. Een plaat die me voor eeuwig U2-fan maakte. Een plaat die me aan mijn vader doet denken. Een plaat waar ik met hem veel over gepraat heb. Een plaat die ik als 14-jarige eindeloos veel beluisterd heb op mijn slaapkamertje thuis. Een plaat die zowat de soundtrack van mijn jeugd is.

Een plaat die ik in een album top altijd op nummer 1 zou zetten. Een plaat die ik op mijn verjaardag op vinyl gekocht heb, omdat ik het al zolang wilde en er geen reden was om het niet te doen. Een plaat waarvan papa trots zou zijn dat ik ze aan zijn vinylcollectie heb toegevoegd. En een plaat die nog veel zal gespeeld worden in mijn huis.

U2-plaat

En bij jou? Welke plaat staat op nr. 1 in jouw album top? En waarom?

Instant happiness

“You can’t buy happiness”, wordt wel eens gezegd. Toch geloof ik dat je in beperkte mate geluk kan kopen. Het zit hem dan in kleine dingen. Zo kan ik immens gelukkig worden van muziek. Van die soort dat je een paar noten hoort en er onmiddellijk een smile op je gezicht verschijnt.

Ik zet hieronder een aantal ‘instant happy nummers’ op een rijtje:

  1. Justin Timberlake – Can’t stop the feeling. “Got that sunshine in my pocket. Got that good soul in my feet.” Kan er iemand blijven stilzitten, wanneer hij of zij dit nummer hoort? Ik alvast niet en dat is een kunst! Want ik ben helemaal geen danser.
  2. Bart Peeters – Lepeltjesgewijs. Ik zou heel die man zijn oeuvre hier kunnnen oplijsten, maar daar zal ik later nog wel een boekje over opendoen. Dit nummer komt in het lijstje, omwille van het aanstekelijke deuntje.
  3. Hooverphonic – Amalfi. Als ik dit nummer hoor, waan ik mij altijd op vakantie. Het stond ook in onze playlist van Andalusië vorig jaar en die hebben we mooi gerecycleerd tijdens onze roadtrip in de USA. Ik ben nog nooit aan de Amalfi-kust geweest, maar Hooverphonic doet er mij altijd goesting in krijgen.
  4. Ed Sheeran – Shape of You. Voor deze had ik wat langer nodig om ervan overtuigd te raken, omdat ik zijn vorige cd’s/singles zo goed vond, maar ondertussen ben ik helemaal mee. Ook superblij dat ik kaartjes heb voor zijn optreden in Werchter. Een gitaar en zijn stem, meer heeft Ed Sheeran niet nodig om zalen plat te spelen.
  5. Isabelle A – Eyo. Liefde voor Muziek was dit jaar een topeditie. En tot mijn grote verbazing heb ik mij nog het meest geamuseerd met de aflevering met K3-muziek. Het brengt je in vakantiestemming. Zon, een cocktail en K3, daar wordt een mens blijkbaar gelukkig van ;-)!