Leuvense mijmeringen

Food for thought

Photo by Alexander Mils on Unsplash

“Het leven is niet gelopen zoals ik het voor mezelf vooraf gepland had. Trouwen en kindjes krijgen, ik had dat ook als iets gezien wat ik al voor mijn 30ste bereikt zou hebben. Maar ik geloof oprecht dat ik nu sta waar ik altijd al had moeten staan en ik ben gelukkig”, zegt ze. “Voor mij geldt net hetzelfde”, antwoord ik. En bij mezelf denk ik dat het een beetje is zoals Sam Bettens het zingt: But mostly now, I’m greatful that you’re where you want to be. Not quite here, and not quite there, but somewhere in between

We staan op de Oude Markt in Leuven met een optreden van The Van Jets op de achtergrond. Zij en ik, we zijn nog de enige twee kinderlozen uit onze vriendengroep van het middelbaar. Ze heeft me net haar grootse plannen aangekondigd en hoewel het niet volledig als een verrassing komt, ben ik toch wel wat van mijn melk. Ik stel de ene vraag na de andere en ik merk, ze heeft hier goed over nagedacht. Ik heb haar zelden meer relax gezien. Het wordt een mooie avond met een leuke babbel. Het is in zekere zin jammer dat we dit de afgelopen jaren niet meer gedaan hebben. Maar het is dat het zo moest zijn en ik ben blij voor haar en zij voor mij, zegt ze. We nemen afscheid en hopen elkaar in augustus nog eens te treffen.

Terwijl ik naar huis rijd, merk ik dat het mij onbewust wat rustiger gemaakt heeft. Ik heb het niet altijd door, maar soms maak ik me zorgen over dingen waar ik toch geen vat op heb. Terwijl ik op een harde manier geleerd heb dat dat geen nut heeft. Dat zal nooit volledig weggaan, maar zo’n mentale reminder helpt wel. Ik ben op dat eigenste moment dan ook ongelofelijk dankbaar: dankbaar dat ik zulke goede vrienden en vriendinnen heb, dankbaar voor haar wijze woorden en dankbaar dat ik van de kleine dingen kan blijven genieten.

It’s the little things … #2

Eens stilstaan bij de kleine dingen die je leven beter maken. Die het lichtpuntje vormen op een rotdag. Die je doen glimlachen tot achter je oren. Het kan al eens goed doen. Als iemand die het glas toch eerder halfleeg dan halfvol ziet, probeer ik er tegenwoordig wat meer bij stil te staan, te genieten van de kleine dingen.

2015-05-17 18.41.40– Op zondag 10 mei werd moederdag gevierd. ‘s Middags zorgde mama voor lekker eten en tijdens de namiddag trakteerde ik met taart voor mijn verjaardag. Het werd allemaal gesmaakt en bovendien was het een zonovergoten dag. Dus konden we buiten op het terras van het zonnetje genieten.

-Ook nog op zondag 10 mei liet ik een spray tan zetten. Als ik spray tan zeg, zorgt dit bij mijn moeder en mij altijd voor de nodige hilariteit, dankzij Friends. Gelukkig moest ik niet tellen in de machine, maar gewoon mijn voeten op de juiste nummers plaatsen. Dit werd altijd mooi aangegeven. Het gebeurde dus allemaal ‘Mississippilessly’ :-D.Ik koos voor ‘light’. En had voor het eerst in mijn leven eens een andere kleur op mijn benen dan melkflessenwit of kreeftenrood. Ik ben er helaas wel foto’s van vergeten te nemen. Momenteel is het nog wel zichtbaar, maar het vet is van de soep. Aan mijn voeten was er wel iets misgelopen. Je moest zowel op je handen, voeten + enkels een product smeren. Vooral tussen de vingers en tenen en op de nagels om daar vlekken te vermijden. Maar ook op de rest van je handen + voeten. Mijn handen zien bruin, maar mijn voeten niet en ook op mijn enkels is er een witte vlek. In juni wil ik nog eens teruggaan om eens die ‘medium’ kleur te proberen, dan ga ik toch eens vragen wat ik mogelijk verkeerd gedaan heb. Maar over het algemeen was ik best tevreden :-).

-Ons huis raakt steeds meer opgeruimd. Ik doe het dan wel niet op de KonMari-wijze. Tenminste wat ik ervan gelezen heb op verschillende blogs, want het boek zelf kon ik nog niet lezen. Blijkbaar raadt zij aan niet kamer per kamer op te ruimen, maar eerder per categorie. Per kamer is naar mijn zin toch het meest efficiënt. Op Hemelvaartsdag heb ik de slaapkamer gedaan. In de sokken-/ondergoedlade plaatste ik twee kartonnen dozen. Dit idee pikte ik op van enkele blogs die het over het boek van Marie Kondo hadden. Of ik het dan gedaan heb zoals zij het doet, weet ik niet, maar ik was het beu dat die lade na een paar weken altijd volledig overhoop lag. Ik knipte een geschenkdoos van Disney in twee en creëerde zo wat compartimenten. Ik ben nu nog op zoek naar een derde kartonnen doos, maar vind voorlopig niets in het juiste formaat. Hopelijk zorgt dit systeem ervoor dat mijn lade binnenkort nog altijd overzichtelijk is.

Ik heb verder terug wat meer zicht op mijn kleerkast. Er zijn heel wat kleren verdwenen (naar de klerenbak gebracht). Toch kan ik volgens mij deze zomer doorkomen zonder nieuwe kledij aan te kopen. Hoewel ik op zich niet superveel kledij heb. Als ik een slag kan slaan in de solden, zal ik dat dus niet nalaten :-). Maar het geeft me wel een fijn gevoel dat ik niet per se een bepaald stuk moet vinden. Winkelen wordt er zo enkel maar aangenamer op!

Gisteren heb ik dan het badkamerkastje kunnen opruimen. Daardoor moet ik nu enkel nog maar de zolderkamers doen. Daar staat niet al te veel meer, dus ik hoop dat op één dag in orde te krijgen. Verder is onze kelder wel eens toe aan een opruimbeurt, maar daar begin ik niet alleen aan.

-Het verlengde weekend kwam geen minuut te vroeg. Het is zo druk de laatste tijd, om verschillende redenen, dat het eens fijn is om vier dagen niets te moeten. Ik vond het alleen wat balen dat de zomerse temperaturen weer net voor dat weekend ten einde kwamen. Hopelijk is het pinksterweekend zonnig. Ik zou namelijk nog eens graag gaan fietsen aan de Vaart.

En hoe zit het bij jullie? Welke kleine dingen maken jullie leven aangenamer?

It’s the little things … #1

Eens stilstaan bij de kleine dingen die je leven beter maken. Die het lichtpuntje vormen op een rotdag. Die je doen glimlachen tot achter je oren. Het kan al eens goed doen. Als iemand die het glas toch eerder halfleeg dan halfvol ziet, probeer ik er tegenwoordig wat meer bij stil te staan, te genieten van de kleine dingen. Het maakt mijn dagen, weken en maanden er alvast een stuk aangenamer op. Een overzichtje van wat mij de afgelopen weken gelukkig maakte:

-Op paasmaandag ging ik nog eens naar de cinema. Het was lang geleden, op tien minuten zijn we nochtans te voet bij de Utopolis. De film die we kozen was Kingsman: The Secret Service. Licht entertainment en zelfs op dat gebied scoorde hij niet zo goed, al geef ik de makers wel extra punten omdat ze Money for Nothing in de intro gebruikten. Maar zelfs al was de film geen topper, het deed nog eens goed om buitenshuis te zijn.

2015-04-06 19.35.59 (2)

-Liefde voor Muziek: het programma Liefde voor Muziek deed mij opeens terug beseffen waarom ik ten tijde van Steracteur/Sterartiest zo’n fan was van Stan van Samang. Die versie van Goeiemorgend,goeiendag van Slongs Dievanongs was supermooi in zijn eenvoud. Deze week deed Guy Swinnen dat nog eens over met een nummer van Kate Ryan godbetert. En ook door Tom Helsens’ versie van Ella, Ella was ik geraakt. Enorm benieuwd wat ze een van de volgende weken met de nummers van Christoff gaan doen.

-Het zonnetje was de afgelopen week in het land en dat maakt mij spontaan goedgezind. Ook al moet ik nog maanden werken eer de eerste vakantieweek eraan komt, toch bezorgt het mij spontaan een vakantiegevoel. Ik hou verder van de geur van de lente in de lucht. Nu alleen nog wachten tot het eerste weekend waarbij de temperaturen boven de twintig graden klimmen, want zo’n woensdag met 25 graden waarbij je tot 19u achter je pc zit, zorgt toch wel een beetje voor een dubbel gevoel.

2015-04-14 17.51.33

-Dankzij dat zonnetje ben ik woensdag voor het eerst sinds 6 maanden nog eens buiten gaan lopen. En zoals ik al vermoedde vind ik dat een pak leuker dan binnen op mijn loopband. Ook al kijk ik op Netflix naar How I Met Your Mother terwijl ik loop (ondertussen al bij seizoen 4 aanbeland), toch kijk ik om de 5 minuten naar de klok van mijn loopband. Neen, buiten lopen is echt zo veel beter.

De belevenissen van Karen Damen in ‘Perfect?’: ik wist altijd al dat Karen een toffe madame was en vanaf dat Vijftv het programma voorstelde wist ik dat dit helemaal mijn ding ging zijn. Ik hou ervan hoe ze zo recht voor de raap is en haar onzekerheden deelt. Het zijn niet altijd dingen waarvan ik last heb of die ik zou doen (zo’n darmspoeling bijvoorbeeld no way, dat doet volgens mij meer kwaad dan goed), maar soms is het enorm herkenbaar. Zoals toen ze die fitheidstest ging doen. Mijn eerste soortgelijke test was ook erg confronterend. Wat er mij trouwens aan doet denken dat ik dat dringend terug eens moet laten doen. Vroeger deed ik dat via de Fitbus, maar die lijkt niet meer te bestaan. Er zitten ook dingen bij die ik zelf wel eens zou willen laten doen (zoals zo’n huidanalyse), maar ik wil niet weten wat al die testen kosten.

Trouwens ik ben altijd grote fan geweest van Jani Kazaltzis en nog steeds. Ik deel zijn mening niet altijd. Mijn teva’s smijt ik niet buiten, omdat dat het enige schoeisel is waar ik op vakantie blaarloos mee kan rondwandelen. Maar verder ben ik het vaak eens met hem. Ik heb altijd gezegd dat hij bij mij thuis altijd welkom was, want ik ben ervan overtuigd dat ik best nog wel wat stijladvies kan gebruiken (al gaat het de laatste jaren de betere kant op). Maar woensdag sloeg hij de bal toch wel serieus mis! Op een jeansshortje staat geen leeftijd. Ik draag dat ook nog graag en ik ken genoeg knappe vrouwen van boven de 30 en 40 (Mila Kunis, Rachel Bilson, Katja Retsin …) die daar nog altijd prachtig mee staan zonder dat het kinderachtig overkomt. Dus Karen als jij graag naar een festival gaat in een jeansshort: “go for it!!!”

-Ik ben dan toch eindelijk met mijn lenteschoonmaak kunnen beginnen. En die opgeruimde kasten maken mij wonderbaarlijk gelukkig. Zo bevindt onze koekenkast/snoepkast zich op het onderste schap van onze barkast, wegens gebrek aan plaats in onze keuken. Nu hebben wij meestal niet superveel koeken en snoep in huis, maar ik heb wel een chipester in huis. Vaak zag ik de weinige koeken die ik had niet meer liggen achter de berg chips. En we vonden niet altijd de ruimte om de chips te stockeren (voor alle duidelijkheid het was ook een zeer kleine ruimte). Door de kast te herschikken, heb ik heel het onderste schap vrij gekregen waardoor er nu een zee van ruimte is voor snoep/chips en koeken. Te veel ruimte, maar het zorgt tenminste voor overzicht.

Mei komt eraan, niet alleen ben ik jarig in deze maand (feestje), maar het is ook een maand vol feestdagen. Wat toch voor een beetje rust zorgt tijdens de week.

En hoe zit het bij jullie? Welke kleine dingen maken jullie leven aangenamer?