#koffie

door

Marliese’s foodie hotspots #1

Als je me op Instagram volgt, heb je misschien zien passeren dat ik vorig jaar in Andalusië wat ideeën noteerde in mijn blogschriftje. Om er daarna nooit iets mee te doen. Dit was een van die ideeën. Als je me daar volgt, weet je namelijk ook dat ik graag eet. Dus besloot ik geregeld wat ‘foodie hotspots’ te delen. Want gedeelde eetvreugde is dubbele eetvreugde ;-).

Vandaag begin ik met mijn favoriete ontbijt- en brunchplekjes in het Mechelse. Ik ben eigenlijk nooit een ontbijtmens geweest. Sinds dit soort plekjes van ontbijten een feest maakt, is daar verandering in gekomen.

Foom
Foom is toch wel de plaats waar ik het liefste ga. Ik ging er al meerdere keren ontbijten, één keer brunchen en één keer op high-tea. De brunch was indertijd vrij basic, maar wel genoeg. Ondertussen hebben ze dat concept aangepast en krijg je bv. ook pannenkoeken tijdens de brunch. En die pannenkoeken, man man die zijn ‘to die for’. Het zijn wel Amerikaanse dus als je daar niet zot van bent, zal je van deze ook niet echt houden. Anders kan ik je alleen maar aanraden om ze eens te proberen. Ik heb tot nu altijd deze met rode vruchten, Griekse yoghurt en spek genomen. Ja spek, ik vond dat ook eerst wat raar, maar ik neem alle vooroordelen die ik daarover had terug :-).

IMG_0971

De Noen
Bij De Noen ging ik al één keer brunchen en één keer ontbijten. Nu als je er het luxe-ontbijt neemt, reken dat dan ook maar als brunch. Brunchen op zondag kan je er jammer genoeg niet meer, maar je kan het wel afhuren als je met meer dan 15 personen bent. Met minder personen of op je eentje? Dan kan je er nog steeds van dinsdag tot zaterdag terecht voor een heerlijk ontbijt en (naar verluidt ook) heerlijke lunch. Bon wanneer zijn we weg ;-)?


Sister Bean
Bij Sister Bean ging ik al geregeld eens langs voor een taartje en een koffietje en ook twee keer voor de brunch. Eén keer samen met m’n beste vriendin, toen je er nog voor twee personen kon reserveren. En één keer samen met de buren, want nu kan je er enkel maar vanaf 6 personen reserveren. Dat vind ik wel jammer. Toen Lieselot helemaal naar Mechelen kwam, bleven we dus ook met lege handen achter en moesten we op zoek naar een andere brunchplek. Ik vond het de eerste keer ook iets beter dan de tweede keer, maar dat heeft te maken met mijn eetgewoontes. Ik hou niet van koriander (dankjewel zeepsmaak-gen), niet van geitenkaas en niet van feta (de kazen die ik lust zijn eerder beperkt). En in de drie slaatjes die er stonden, zat telkens één van die ingrediënten. Er waren gelukkig ook koffiekoeken, brood, beleg, yoghurt, fruit … dus keuze genoeg. De eerste keer was de keuze echter net nog iets uitgebreider ;-). De koffie en taartjes zijn wel altijd dik in orde.

IMG_0678IMG_0120
En jij ben jij al in Mechelen geweest? Wat zijn er jouw favoriete brunchplekjes?

door

Op de koffie

Koffie en ik, jarenlang waren we niet zo’n goede vriendjes. Ik vond het niet lekker en had er geen behoefte aan. Oké ik ben geen ochtendmens, maar door sloten water te drinken, raak je vroeg of laat ook wel wakker. Later toen bleek dat ik reflux had, stond het ook nog eens op de lijst met dingen die je beter niet drinkt. Neen, koffie en ik dat werd zeker niets.

Tot ik op vakantie in het buitenland Starbucks ontdekte, hoe kon ik nu neen zeggen tegen hun Frappuccino’s? Een beetje een ijsje dat je drinkt. Of zoals Wentworth Miller het zo mooi verwoordde: “het ideale excuus om je dessert al bij het ontbijt te consumeren.”  Een echte koffieliefhebber zal natuurlijk, niet geheel onterecht, beweren dat Starbucks weinig met koffie te maken heeft, maar het was een begin. Niet veel later begon koffie in België een echte hype te worden. De ene übergezellige koffiebar na de andere sproot uit de grond. En ze hadden allemaal van die speciale koffietjes: speculaaslattes, koffie met marshmallows … jum. Ik begon ervan te houden. Bovendien kon ik een restaurantbezoek nu mee afsluiten met een koffie. Jarenlang had ik op het einde van de maaltijd nog een watertje besteld, terwijl alle andere personen aan tafel kozen voor koffie of thee en daarbij nog koekjes kregen. Het zag er allemaal zo gezellig uit, terwijl ik verweesd achterbleef met mijn water. Eindelijk kon ik ook iets bestellen: geen straffe, pure koffie, maar een latte met wat suiker: warm en gezellig, zoet en zacht.

Ja plots waren we goede vriendjes koffie en ik. Dus kocht ik zelfs samen een Dolce Gusto. Door het jarenlange gebrek aan cafeïne bleek echter dat ik nogal fel reageer op koffie. Als ik er na 21u nog één drink, lig ik een hele nacht wakker. Er raast dan van alles door mijn hoofd. Vaak krijg ik op zo’n momenten ook wel heel goede en creatieve ideeën, maar de volgende dag ben ik een wrak. Lastig, zeker als ik daarna nog moet gaan werken en ook op zondag doe ik toch ook liever wat anders dan een hele dag slapen. Maar ook dat euvel werd recent verholpen. Dan bestel ik toch gewoon een deca latte.

Ik moet ook m’n momenten kiezen. M’n maag heeft het nog steeds zeer zwaar om dit alles te verteren, dus bij het ontbijt kies ik nog steeds voor water. Het komt er vaak alleen van op een koude namiddag in het weekend of ‘s avonds om een restaurantbezoek af te sluiten. Een verstokte koffiedrinker zal ik dus nooit worden, maar af en toe eentje voor de gezelligheid, dat ontzeg ik mezelf niet. Nu nog thee zeker … dat krijg ik nog steeds niet binnen met de beste wil van de wereld.

Follow my blog with Bloglovin