Op de dag waarop je dokter tegen je zegt dat je overspannen bent een stuk schrijven over ontstressen, het kan tellen. “Rust maar wat”, zei ze, “probeer je volledig te ontspannen en alles los te laten en dan zien we volgende week wel weer.” Het bleek behoorlijk lastig ook, toegeven dat het even genoeg was geweest. Ik ben nu eenmaal een doorzetter van nature en het voelde deze morgen een beetje als de handdoek in de ring gooien. Als een domme beslissing na een nachtje met minder dan twee uur slaap. Het was zo weer één van die nachten die ik het beste kan beschrijven met het nummer Sun Ra van dEUS. Als een trein vol gedachten die door je hoofd raast en niet kan gestopt worden. Als tiener had ik die wel meer. Gelukkig zijn zulke nachten ondertussen meer uitzondering dan regel. En gelukkig weet ik nu ook veel beter wat me ontspant. Wat ervoor zorgt dat ik dingen even kan loslaten.

-Lopen: dit ontdekte ik 2,5 jaar geleden. Tot mijn grote verbazing bestond er een sport die ik graag deed. Mijn conditie werd er beter van en tijdens het lopen kan ik m’n hoofd echt leegmaken. Sportschoenen aan, muziek in de oren en hier langs de Dijle gaan lopen, zalig! Jammer genoeg heb ik deze week ook een griep gehad, dus zat het er niet in. Maar ik hoop de schade ruimschoots in te halen.

-Tv-series kijken: Game of Thrones, Homeland, Pretty Little Liars, Glee, Vampire Diaries, Grey’s Anatomy, Scandal, How to get Away with Murder, Once Upon a Time … noem maar op, ik volg het. Momenteel zit ik hopeloos achter met al mijn series. Da’s op zich geen probleem, want ik haal dit dan ruimschoots in op regenachtige dagen in de zomer wanneer er niets op tv is. Enkel als onze digicorder dreigt te protesteren dan grijp ik in. Heerlijk, zo onder mijn tv-dekentje kruipen en me in de zetel ploffen voor een goede serie.

-Boeken lezen: ja, ja het is niet al tv wat de klok slaat. Ik hou van boeken. Ik lees er wel veel minder per jaar dan ik zou willen, omdat het door tijdsgebrek lang duurt eer ik een boek uit heb. Momenteel ben ik bezig in The Fault in Our Stars van John Green en er ligt al een volgend boek op de plank. Eén mens is genoeg van oud-leerkracht Els Beerten. Ik kreeg een gesigneerd exemplaar cadeau van mijn mama en was er superblij mee, ook met de boodschap die erin stond. En in de categorie non-fictie wil ik op korte termijn nog Blogboek van Kelly Deriemaker en How Blogs Work van vroegere Lessius klasgenote Stephanie Duval in huis halen, want je kunt nooit genoeg inspiratie hebben.

-Muziek beluisteren en naar festivals/concerten gaan: dit doe ik eigenlijk veel te weinig, omdat ik nog weinig met de wagen rijd, kom ik er niet meer aan toe. Nochtans de muziek eens superluid zetten en keihard meekwelen, het kan goed doen. En ja, ik zing zo vals als een kat, but who cares :-D? Dus ik neem me vanaf nu voor om het meer te doen (dat luisteren dan vooral :-)). Het laatste concert is ook weer al even geleden. Qua festivals belandde ik vorig jaar op Tomorrowland, Pukkelpop, Maanrock en Werchter. Die laatste is zowat een vaste afspraak geworden, maar is voor dit jaar nog een groot vraagteken. Al hoop ik wel te kunnen gaan. En sowieso staan m’n vrienden van U2 dit jaar op het programma in het Sportpaleis. Sorry voor de haters, maar ze zijn nog steeds m’n favoriete liveband. Op de voet gevolgd door The Killers. Hoog tijd dat die nog eens terugkomen.

-Op restaurant gaan/lekker eten: voor mij werkt dat superontspannend, mijn voetjes onder tafel schuiven en mij laten bedienen. En de babbels die meestal gepaard gaan met die restaurantbezoekjes. Ik was overigens superteleurgesteld toen bleek dat The Jane enkel toegankelijk was voor waardebonhouders op mijn 30ste verjaardag. Maar geen nood, ik heb dan maar voor een week later geboekt. Op mijn verjaardag gaan we dan wel naar de sauna of zo, dat vind ik ook ontspannend, maar doe ik zo weinig dat het bezwaarlijk in deze lijst kan. En het moet trouwens niet altijd fancy schmancy zijn. Een lekker pizza, een goede spaghetti bolognaise, beetje tapas, een gourmetburger … Het gaat er allemaal vlotjes in. Wel bij voorkeur niet vlak na elkaar :-D.

-Een goed gesprek: na een goed gesprek met de beste vriendin, mijn mama, mijn andere vrienden kan ik er vaak wel weer even tegenaan. Een keer goed zeggen wat er allemaal op uwe lever ligt en daarna eens goed lachen. Het kan deugd doen.

-Schrijven: door te bloggen en door deze #boostyourpositivity-maand heb ik gemerkt dat dit voor mij ook ontspannend werkt en mij een goed gevoel geeft. Het is geen toeval dat ik net vandaag dit stuk schrijf. Sowieso ga ik het terug wat meer proberen te doen. Soms zal dat maar één keer per week zijn, zoals vorige week. Soms wat meer, het hangt wat af van de tijd die ik heb. Maar ik mag het zeker niet over het hoofd zien. Heb ik het daarom ook nodig in mijn professioneel leven? Daar ben ik nog niet uit! Maar ik hou je op de hoogte :-).

Voilà dit was de laatste opdracht van #boostyourpositivity, maar op 8 maart volgt nog de brunch bij Bar Bidon. Ik heb me alvast ingeschreven, een grote stap voor mij als introverte persoon. Maar het leven is aan de durvers, niet? Ik verwacht er alvast twee puntjes te combineren: lekker eten en goede gesprekken!