Daar is de lente … #boostyourpositivity

Gisteren was een serieuze topdag en wel om volgende redenen:

– Blogbrunch: Na een slechte nacht stond ik om 8.30u op om richting blogbrunch te trekken, maar de goesting en de zonnestraaltjes lieten de vermoeidheid al snel verdwijnen. Om 9.15u pikte blogster Ilse me op in Mechelen, onderweg vervoegden blogsters Liesbeth en Annelyse de rit. Toen ik vrijdag de oproep van Ilse las, twijfelde ik nog even of ik erop zou ingaan. Ik zou niet alleen naar een evenement gaan waar ik niemand kende, maar ook nog eens 1,5 uur in de auto zitten met drie ‘wildvreemden’, maar ik dacht bij mezelf gewoon doen. En het bleek een superbeslissing, met drie andere loopsters in de wagen was er wel wat gespreksstof en al gauw werden de gesprekken heel persoonlijk. Ilse bleek dan ook nog eens zonder veel problemen de weg te vinden in Gent. Iets waar ik zelf altijd problemen mee heb (het alternatief was daarom de trein). Respect dus :-).

Aangekomen op het event bij Bar Bidon kreeg ik direct bubbels aangeboden en zag ik al het lekkers op de tafel staan. Het buffet bleek trouwens niet alleen lekker, maar ook gezond: Tabouleh, een slaatje met tomaat en avocado, quinoa, gerookte zalm … homemade granola … Over het minicroissantje en minichocoladebroodje dat ik ook vlotjes naar binnen werkte, zwijgen we dan even ;-). Die granola bleek trouwens een ontdekking van formaat. Muesli dat is niet aan mij besteed, zeker niet in combinatie met melk, en havermout eet ik enkel als ik er pannenkoeken kan van maken. Die granola daarentegen smaakte, gaf me energie en zorgde snel voor een voldaan gevoel. Ik koos er wel voor om het zonder yoghurt of melk te eten, maar dat was al smaakvol genoeg. Blijkbaar kan je het met platte kaas combineren en laat me daar nu wel zot van zijn (en mijn maag ook). En wat helemaal top was, op het einde van deze brunch voelde ik me nog kiplekker. Normaal protesteert mijn maag altijd na een brunch, het is te veel, te vettig en allemaal te lekker. Het is dus mogelijk om daar een beter evenwicht in te vinden.

2015-03-08 11.33.21    2015-03-08 12.49.21

2015-03-08 12.35.18   2015-03-09 08.50.15

Bovenop de lekkere maaltijd volgden er fijne babbels met heel wat bloggers en kon ik van het eerste lentezonnetje genieten. In volle zon voelde het al bijna aan als zomer, zalig. Die vitamine D had ik duidelijk gemist. Er stond verder een fotograaf klaar om onze aanwezigheid op de brunch te vereeuwigen. Gewoon een quote op het papier schrijven en alleen of per twee naar de fotograaf gaan, zo had ik het begrepen. In een impuls ging ik samen met Annelore voor de camera. Allemaal goed en wel tot de fotograaf ons vroeg om wat spontane dingen te doen. Euhm paniek, een model is duidelijk niet aan mij verloren gegaan. “Pak elkaar anders eens is vast?” “Oké, we kennen elkaar vijf minuten.” Het fotomoment zorgde dus wel voor heel wat hilariteit.

Mijn batterijtjes begonnen zich helemaal op te laden en bij het naar huis gaan kregen we nog een goodiebag van Danone vol met Activia Fusion. Nu ben ik normaal wel geen yoghurteter, maar in de loop van deze week ga ik deze goodies zeker een kans geven.

2015-03-08 15.51.44

Dank je Ilse voor de lift! Dank je Danone, Kelly en Lies voor dit evenement en voor de hele #boostyourpositivity-maand. Hopelijk kunnen we dat volgend jaar terug opnieuw doen. En ik heb weer geleerd dat ik veel vaker dingen moet doen buiten m’n comfortzone. Als ik kon, ging ik naar het bloggersevent in Antwerpen op 28 maart, maar ik heb helaas al andere plannen.

– Terrasjesweer: toen ik terug was van Gent, was er nog tijd om voor de eerste keer in 2015 een terrasje te doen. De terrasjes in de zon zaten dan wel allemaal vol en de carnavalsstoel (“was dat vandaag?”) zorgde voor hels kabaal, maar dat kon de pret niet bederven. Een terrasje op de Wollemarkt dan maar, zonder zon, maar minstens even gezellig.

– Moochie: terwijl we zochten naar een terrasje ontdekte ik dat er een moochie op de IJzerenleen komt. Yoghurtijs daar ben ik wel fan van en mijn maag apprecieert het meer dan roomijs. Iets om naar uit te kijken.

2015-03-09 17.41.37

Kortom zo’n zondagen mogen er meer zijn. Hopelijk snel nog van dat!

Op de koffie

Koffie en ik, jarenlang waren we niet zo’n goede vriendjes. Ik vond het niet lekker en had er geen behoefte aan. Oké ik ben geen ochtendmens, maar door sloten water te drinken, raak je vroeg of laat ook wel wakker. Later toen bleek dat ik reflux had, stond het ook nog eens op de lijst met dingen die je beter niet drinkt. Neen, koffie en ik dat werd zeker niets.

Tot ik op vakantie in het buitenland Starbucks ontdekte, hoe kon ik nu neen zeggen tegen hun Frappuccino’s? Een beetje een ijsje dat je drinkt. Of zoals Wentworth Miller het zo mooi verwoordde: “het ideale excuus om je dessert al bij het ontbijt te consumeren.”  Een echte koffieliefhebber zal natuurlijk, niet geheel onterecht, beweren dat Starbucks weinig met koffie te maken heeft, maar het was een begin. Niet veel later begon koffie in België een echte hype te worden. De ene übergezellige koffiebar na de andere sproot uit de grond. En ze hadden allemaal van die speciale koffietjes: speculaaslattes, koffie met marshmallows … jum. Ik begon ervan te houden. Bovendien kon ik een restaurantbezoek nu mee afsluiten met een koffie. Jarenlang had ik op het einde van de maaltijd nog een watertje besteld, terwijl alle andere personen aan tafel kozen voor koffie of thee en daarbij nog koekjes kregen. Het zag er allemaal zo gezellig uit, terwijl ik verweesd achterbleef met mijn water. Eindelijk kon ik ook iets bestellen: geen straffe, pure koffie, maar een latte met wat suiker: warm en gezellig, zoet en zacht.

Ja plots waren we goede vriendjes koffie en ik. Dus kocht ik zelfs samen een Dolce Gusto. Door het jarenlange gebrek aan cafeïne bleek echter dat ik nogal fel reageer op koffie. Als ik er na 21u nog één drink, lig ik een hele nacht wakker. Er raast dan van alles door mijn hoofd. Vaak krijg ik op zo’n momenten ook wel heel goede en creatieve ideeën, maar de volgende dag ben ik een wrak. Lastig, zeker als ik daarna nog moet gaan werken en ook op zondag doe ik toch ook liever wat anders dan een hele dag slapen. Maar ook dat euvel werd recent verholpen. Dan bestel ik toch gewoon een deca latte.

Ik moet ook m’n momenten kiezen. M’n maag heeft het nog steeds zeer zwaar om dit alles te verteren, dus bij het ontbijt kies ik nog steeds voor water. Het komt er vaak alleen van op een koude namiddag in het weekend of ‘s avonds om een restaurantbezoek af te sluiten. Een verstokte koffiedrinker zal ik dus nooit worden, maar af en toe eentje voor de gezelligheid, dat ontzeg ik mezelf niet. Nu nog thee zeker … dat krijg ik nog steeds niet binnen met de beste wil van de wereld.

Follow my blog with Bloglovin

Op het menu #boostyourpositivity

Tijd voor opdracht twee van #boostyourpositivity. Die komt deze week van Oon oftewel Lies en luidt als volgt: Wat zijn jullie favoriete gezonde gerechten? Trekken jullie elke dag tijd uit om vers te koken? Doe je dat met plezier of is dat zo’n noodzakelijk kwaad? Vertel het ons! En ook: wat moeten mensen die niet graag in de keuken staan (of niet veel tijd hebben), maar wél graag lekker en gezond eten absoluut eens klaarmaken?

Maagkwaaltjes
Voor mij is regelmaat namelijk enorm belangrijk. Ik heb vaak last van maagzuur en een paar jaar terug werd er reflux bij mij vastgesteld. Mijn maag sluit langs de onderkant niet goed af, maar ook niet langs de bovenkant. Als ik te laat eet dan komt er tijdens mijn slaap maagzuur naar boven en sta ik de volgende morgen op met helse keelpijn, een drukkend gevoel in mijn borstkas en maagpijn. Ik mag daarom zeker tot drie uur na mijn eten niet gaan platliggen. Een heel karwei, aangezien we vaak pas rond 19.00/19.30u gegeten hebben. Hoe ik dat ga fixen als we ooit kinderen hebben, daar wil ik zelfs nog niet over nadenken. Eens vroeg onder de wol kruipen als ik moe ben, zit er doorheen de week quasi nooit in. We hebben namelijk geen speciaal bed waarvan we één kant omhoog kunnen zetten.  Ook geen chips of koekjes ‘s avonds in de zetel voor mij, na het avondeten is het onverbiddelijk gedaan met eten. Soms mis ik dit nog wel, maar het is een kwestie van een gewoonte. Toch is dit geen garantie op succes. Drie weken geleden ben ik een hele week doorgekomen zonder één dag pijn, vorige week heb ik drie dagen pijn gehad na het eten van broccolipuree met worst. Deze week heeft de mojito die ik op het vakantiesalon heb gedronken mij maandag en dinsdag parten gespeeld. Het is ook niet dat er een duidelijk patroon in zit. Ik was nog nooit ziek geweest van broccolipuree en vorige week had ik prijs. Alcohol en bruisdranken staan sowieso op de lijst met te vermijden zaken, dus met die mojito had ik het aan mezelf te danken. Maar af en toe wil ik mezelf ook wel iets gunnen. Hetzelfde met frietjes van de frituur, ik kan er zo ongelofelijk zin in hebben, maar 5/10 keren ben ik er de volgende dag ziek van. De andere vijf keren dan weer niet.

Fruit en andere boosdoeners
Het gaat overigens ook zo met gezonde dingen. Ik ben als kind nooit een fruiteter geweest, maar een paar jaar geleden had ik er ineens wel zin in om fruit als tussendoortje te eten. Blijkt dat ik van zowat elke fruitsoort maagzuur krijg. Enkel bananen kan ik verdragen en ik kan je verzekeren na een tijd heb je het daar ook wel mee gezien. Aardbeitjes eet ik doodgraag, maar durf ik enkel thuis te eten. Als ik er dan last van heb, kan ik tenminste rustig thuis in mijn zetel bekomen. Aangezien ik mijn porties klein moet houden en op goede dagen meestal om 11u en 16u wat honger krijg, grijp ik dan naar een koek. Noten zijn niet aan mij besteed en ja van fruit word ik ziek. Reflux- en maagzuurlijders die ervaring hebben met te verdragen fruit, mogen mij hun tips altijd bezorgen! Ook havermout verdraag ik niet. Het valt als een baksteen op mijn maag. Het is dus zeker niet evident om voor mij te koken, waar ik de ene dag geen last van had, kan ik een week later wel heel ziek van zijn. Stress doet er uiteraard ook geen goed aan. Dus wanneer ik gestresseerd ben, is er helemaal geen touw meer aan vast te knopen. Ondertussen neem ik dagelijks maagzuurremmers, maar die helpen ook maar sporadisch.

Om maar te zeggen dat het trial-and-error is bij ons thuis. Door de week start ik ‘s morgens de dag met twee boterhammetjes (brood gemaakt met onze broodmachine) en platte kaas met kandijsuiker. Ik heb ondervonden dat ik dat goed verteer en voorlopig ben ik het nog niet beu. Dus houden we het daarbij. ‘s Middags eet ik meestal een soepje met twee boterhammetjes. Dat is verse soep, die ik maak en uit de vriezer haal. In het weekend probeer ik dan eens wat anders, dat kan gaan van croissants tot toast kaas tot boterhammen met confituur (afhankelijk van hoe mijn maag mij gezind is). Ontbijten doe ik dan meestal niet. Ik weet het, het is de belangrijkste maaltijd van de dag, dus shame on me. Maar meestal zie ik pas rond 10u het daglicht. Daarna doe ik dan eerst wat zaken zoals lopen, douchen, de was doen, strijken … waarna het vaak al bijna middag is.

Weekmenu
Voor het avondeten werken we met een soort weekmenu. Onze vriezer zit vol met vlees, want één keer om de zoveel tijd doen we een megabestelling bij onze beenhouwer. Dat verpakken we dan met een vacuümmachine en dan kunnen we er weer even tegenaan. Als we zin hebben in vis of kip dan gaan we op zaterdag naar de markt, maar enkel wanneer we tijd hebben. Als we niet kunnen gaan dan brengen we de vis of kip mee van de supermarkt op vrijdag, want dat is onze supermarktdag. Vroeger gingen we dat op zaterdag tot we merkten dat het daar vrijdagavond veel rustiger is. We stellen dan eerst een lijstje op en overlopen dan de dagen waarop we beiden thuis zijn. Dan kijken we per dag wat we zouden kunnen maken. Voor elke dag schrijven we dan de groentjes op die we nodig hebben. Meestal brengen we ook een zak aardappelen mee en pasta hebben we zo goed als altijd in huis.  Dat wil niet zeggen dat elke dag vaststaat. Hebben we zin in take-out dan gaan we dat gewoon halen (hoewel dat enorm weinig gebeurt). Willen we wat we op dinsdag gingen eten liever op vrijdag eten, dan kan dat ook. Op donderdag eet ik meestal pasta met saus. Die saus staat klaar in de vriezer, dus het is maar op te warmen.

Wok

Winterse wokschotel die Tim gisteren maakte en die we aten met wat pasta

Invriezen for the win
Deze manier van werken bespaart ons enorm veel tijd. Ik ga niet graag naar de supermarkt, dus één keer per week is meer dan voldoende. Eén keer om de zo veel tijd doen we ook een bestelling bij Colruyt via Collect & Go, om onze voorraad pasta, bloem voor het brood e.d. aan te vullen. Die Collect & Go maakt het iets duurder, maar ik heb een hekel aan gaan winkelen in de Colruyt. Ik ga dus sowieso al niet graag naar de supermarkt en Colruyt dat vind ik echt een magazijn. Ik snap natuurlijk wel waarom dat zo is, als je het goedkoop wil houden, moet je ergens op besparen, maar die Collect & Go is dus de perfecte oplossing. Verder is de vriezer van belang. Je kan makkelijk een grote kom spaghettisaus maken en de overschot invriezen. Ook een savooikool belandt gedeeltelijk geblancheerd in de vriezer. Potje eruit halen, aardappelen schillen en een puree van maken. Dat is ook m’n beste tip om het ‘s avonds snel te doen gaan. Vries wat dingen in, ook als je gezin wat groter is, maak dan met opzet te veel, zodat er altijd iets klaar zit voor een avond waarop je minder tijd hebt.

Op restaurant
Deze week is overigens een zeer atypische week voor ons. Morgen ga ik tijdens de lunch met het werk bij Silo’s eten om het nieuwe jaar nog te vieren. Zaterdag eten we ‘s middags in de Centpourcent, voor ‘s avonds was er toen ik begin december reserveerde al geen plaats meer, een groot nadeel als je gezelschap op Valentijn verjaart. En zondag zie ik de ex-collega’s van het Trendhuis nog eens en gaan we ‘s avonds eten bij Varelli. Bij de Centpourcent gingen we al eens eerder eten, vorig jaar met mijn verjaardag, en het was er overheerlijk. Varelli en Silo’s heb ik nog niet geprobeerd, maar ook daar hou ik wel van: iets nieuws ontdekken. Ik heb er ongelofelijk veel zin in. Als mijn maag het uithoudt natuurlijk. Ik ga dan wel enorm graag op restaurant: de voetjes onder tafel schuiven en samen genieten van een lekkere maaltijd (het stond niet voor niets in deze lijst), maar drie keer per week dat heb ik nog nooit eerder gedaan :-). We shall see …